شناسایی نقش عوامل فردی، گروهی و سازمانی در توانمندسازی منابع انسانی (مطالعه موردی: بیمارستان امام حسین زنجان در سال 1394)

پژوهش حاضر باهدف بررسی عوامل موثر بر توانمندسازی منابع انسانی بیمارستان امام حسین زنجان انجام گرفت. تحقیق انجام گرفته از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق 386 نفر بوده و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 193 نفرانتخاب گردید. جهت جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای حصول اطمینان از پایایی ابزار سنجشاز ضریب آلفای کرونباخ که از مناسبترین روشهای محاسبه پایایی میباشد، استفاده شده است. مقادیر بهدستآمده آلفایکرونباخ بالاتر از 7 ./میباشند که مطلوب بوده و نشاندهنده پایایی پرسشنامه پژوهش میباشد. جهت آزمون فرضیات از آزمونهمبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید. و در آخر برای قطعی شدن تفاوت میزان تاثیر متغیرها ازآزمون فریدمن استفاده شد. یافتههای تحقیق بیانگر آن است که هر سه عامل (فردی، گروهی و سازمانی) از عوامل تاثیر گذاردر توانمندی کارکنان بیمارستان امام حسین زنجان محسوب میشوند و نیز عوامل سازمانی با بیشترین تاثیر و عوامل فردی باکمترین تاثیر در توانمندسازی کارکنان به شمار میروند. درنتیجه هرچقدر میزان تحصیلات، سابقه کار، کانون کنترل درونی وعزتنفس بالاتر باشد کارکنان توانمندتر شده و نیز هرچقدر آموزش، دسترسی به منابع، دسترسی به اطلاعات، حمایتاجتماعی-سیاسی و... بیشتر باشد کارکنان توانمندی خواهیم داشت.

Keywords:

توانمندسازی , منابع انسانی , عوامل موثر بر توانمندسازی