آموزش عالی در جهان بر اساس شیوه سازماندهی و عملکرد دانشگاه ها و دانشکده ها تحت تحولی اساسی است. این تحول که در طول دهه جاری ما را به متقاعد به پذیرش تغییرات در مفاهیم بازارهای آموزشی، ساختارهای سازمانی، نحوه تدریس و محتوای تدریس میکنند، ناشی از عواملی مرکب از: ویژگیهای جغرافیایی آماری جمعیت، جهانی شدن، ساختاردهی مجدد اقتصادی و تکنولوژی اطلاعات (IT) می باشد. تغییر استراتژیک در زنجیره ارزش افزوده جوامع حادث گردیده است. نقش دانش بعنوان منبع اصلی توسعه در این چرخه و انسان دانا و ماهر به عنوان مؤلفه اصلی توسعه در آن مطرح میباشد. برخورداری از آموزش و دانش عامل اصلی برتری و تمایز و رشد در محیط کار، جامعه و کیفیت زندگی است. هدف این ارائه تشریح این نیروها و مدنظر قراردادن اثرات آنها بر آموزش عالی در جوامع صنعتی پیشرفته میباشد.