بررسی روش مدیریت زیست محیطی منابع آب از طریق فن آوری پایش اکوهیدرولوژیک پوشش گیاهی و تغییرات اقلیمی در شرایط خشکسالی

اثر تغییرات اقلیمی بر چرخه آب در اکوسیستم های گرم خشک و همچنین در اکوسیستم های معتدله در شرایط خشکسالی به وسیله بازخور چرخه های زیستی پوشش های گیاهی در مقیاس زمانی سالانه تا دوره های بلند مدت (هزار ساله) سنجیده می شود، چنانکه مجموعه ای از داده های منحصر به فرد میدانی حاصل از اندازه گیری میزان تبخیر با استفاده از دستگاه لیسیمتر در سیستم های عاری و حاوی پوشش گیاهی بطور مشخص عملکرد آن را در کنترل و تنظیم چرخه آب به ویژه در برابر تغییرات سالانه اقلیم نشان می دهد. اگرچه انتظار می رود بارندگی های شدید زمستانه میزان تغذیه و شرب آبهای زیرزمینی را با توجه به نقش بسیار حیاتی آن در تامین برای منابع آب مناطق خشک و نیمه خشک مانند اقلیم خاورمیانه افزایش دهد، اما داده های لیسیمتر نشان می دهد افزایش پوشش گیاهی در کوتاه مدت ناشی از افزایش نزولات آسمانی میزان هدر رفت آب خاک را در نواحی فاقد پوشش گیاهی به نصف کاهش داده و علاوه بر تغذیه مجدد آبهای زیرزمینی از زهکشی عمیق در زیر منطقه ریشه جلوگیری می کند. پوشش گیاهی چرخه آب را در نواحی کم باران و زهکشی شده از طریق نگهداری شرایط خاک خشک و جریان آب در خاک سطحی که با تجمع کلراید در آب خاک نشان داده می شود، کنترل می کند. اندازه گیری ها نشاندهنده ارتباط مستقیم میان نزولات ناشی از تغییرات اقلیمی و افزایش پوشش گیاهی بر مبنای داده ها و تصاویر ماهوره ای، ملی و جهانی در شرایط خشکسالی و در اقلیم های کم باران با محدودیت ذخایر آب شیرین بکار رود.

Keywords:

خشکسالی , مدیریت منابع آب , پوشش گیاهی , تغییرات اقلیمی , محیط زیست