مقایسه تغییرات الکتروکاردیوگرام و میزان سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیوم سرم و ادرار در تجویز بولوس و ا نفوزیون مداوم وریدی فوروزماید در سگ

فوروزماید یک مدرقوسی می باشد که با اثر بر قسمت صعودی قوس هنله باعث افزایش حجم ادرار می شود. با توجه به اثر مستقیم فوروزماید در تغییر میزان یونهای سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیوم و ازطرفی نقش این عناصر در عملکرد سلولی (قلب، عصب، عضله) به نظر می رسد که نحوه تجویز دارو می تواند در غلظت سرمی یونهای فوق الذکر موثر باشد. تجویز این دارو در شرایطی مناسب است که کمترین تاثیر را بر روی بالانس الکترولیتی داشته باشد. در تحقیق حاضر سعی شده است تا با تجویز بولوس و انفوزیون مداوم وریدی فورزماید، تاثیر این دارو بر روی تغییرات الکتروکاردیوگرام و غلظت خونی و ادراری یونهای سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیوم مقایسه گردد. در این مطالعه، دو گروه هشت تایی سگ نر به طور تصادفی ا نتخاب و در گروه اول فوروزماید با دوز 6mg/kg به صورت بولوس و در گروه دوم فوروزماید با همین دوز به صورت انفوزیون مداوم داخل وریدی تزریق شد و در زمانهای صفر (قبل از تجویز دارو)، 30 دقیقه، 1 و 2، 4 و 8 ساعت بعد از تجویز الکتروکاردیوگرام، نمونه خون و ا درار اخذ شد. بعد از تهیه سرم، میزان یونهای سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم سرم و ادرار ا ندازه گیری شدند. ه مچنین ا ز روی الکتروکاردیوگرام، تعداد ضربان قلب (HR) و تغییرات امواج الکتریکی شامل: پهنای موج PD)P)، دامنه موج PA)P)، فاصله بین موج P و موج Print)R)، پهنای موج QRSD)QRS)، دامنه موج RA)R)، قطعه ST seg)ST)، فاصله بین موج Q و موج QT int)T) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان د اد که غلظت یون سدیم دفع شده از ادرار، در روش بولوس به صورت معنی دار (p<0/05) بیشتر از روش انفوزیون وریدی می باشد. همچنین با وجود تغییرات در تعداد ضربان قلب و الکتروکاردیوگرام، از نظر آماری این تغییرات معنی دار نبود. با این وجود تغییرات غلظت کاتیون های سرم و ادرار و اختلالات ایجاد شده در عملکرد قلب نیاز به مطالعات بیشتری دارد. پژوهشنامه دامپزشکی، 1389، دوره 6، شماره 1، 17-11.

Keywords:

فوروزماید , کاتیون های سرم و ادرار , الکتروکاردیوگرام , سگ