ارزیابی گروه های اختصاصی agr در بین جدایه های استافیلوکوکوس ا وریوس بدست آمده از حفره بینی گاو، گوسفند و بز با استفاده از مولتیپلکس PCR

تنظیم کننده ژنی فرعی Accessory gene regulator) agr) نوعی سیستم مرکزی است که بیان عوامل حدت استافیلوکوکس اوریوس را کنترل نموده و چهار گروه آللی (بنام های agr-I-IV) در این سیستم مشخص شده است. هدف از این مطالعه معین کردن وفور گروه های agr مختلف در جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس بدست آمده از حفره بینی گاو، گوسفند بزهای سالم می باشد. در مطالعه حاضر، 26 جدایه استافیلوکوکوس اوریوس از حفره بینی 79 راس گاو (چهارجدایه)، 78 راس گوسفند (11 جدایه) و 44 راس بز (11 جدایه) بدست آمد. سپس جدایه ها با استفاده از روش مولتیپلکس PCR از نظر تیپ agr مورد بررسی قرار گرفتند. با جود وفور کم استافیلوکوکوس اوریوس د ر بینی گآو(5/06%)، این جرم بطور معمول تر از بینی گوسفند (14/1%) و بز (25%) جداسازی شد. از چهار جدایه استافیلوکوکوس اوریوس به دست آمده از گاو، سه جدایه به agr گروه I، و یک جدایه به agr گروه IV تعلق داشتند. از 11 جدایه حاصل از حفره بینی گوسفند، هفت جدایه متعلق به agr، گروه I بودندو چهار جدایه باقی مانده به agr گروهIII (سه جدایه) و agr گروه II (یک جدایه) تعلق داشتند. بیشتر جدایه های بدست آمده از حفره بینی بز (10 جدایه) نیز متعلق به agr گروه I بودند و تنها یکی از جدایه ها با منشاء بز مربوط به agr گروهII بود. روی هم رفته، شیوع پایین استافیلوکوکوس اوریوس در بین گاوان در مقایسه با نشخوار کنندگان کوچک یافت شد. ه مچنین، جدایه های استافیلوکوکوس ا وریوس با agr گروه I معمول بودند که احتمالا بواسطه تطابق تنظیمی به محیط بینی از قابلیت بالایی جهت استقرار در حفره بینی نشخوارکنندگان برخوردارند. انجام مطالعات بیشتر به منظور تعیین نقش نوع سیستم تنظیمی agr در استقرار باکتری استافیلوکوکوس اوریوس در حفره بینی لازم و ضروری است.

Keywords:

استافیلوکوکوس اوریوس , agr , بینی , نشخوار کنندگان