بررسی تاثیر مخمر ساکارومایسس سرویزیه بر سمیت زدایی آفلاتوکسینB 1 در محیط شکمبه

زمینه مطالعه: آفلاتوکسینها متابولیتهای ثانویه ناشی از رشد کپکها در خوراک دام میباشند. مخمرها میکروارگانیسمهایی میباشند که توانایی جذب آفلاتوکسی نها را دارند. هدف: در این تحقیق تاثیر مخمر ساکارومایسس سرویزیه ) 5177 PTCC ( بر سمیت زدایی و جذب توکسینآفلاتوکسین B1 در شرایط in vitro )محیط شکمبه گاو( بررسی گردید. روش کار: به این منظور از مخمر مورد نظر تیمارهای مختلف )زنده، تیمار شده با اتوکلاو، تیمار شده با حرارت 100 °C و تیمار شده با اسید( تهیه شد و به محیط شکمبه گاو افزوده شد. سم آفلاتوکسین B1 در مقادیرمختلف ) 0 ppb ، 5، 10 و 20 ( نیز به محیط شکمبه افزوه شدند و در زما نهای یک و دو ساعت در دمای 37 °C اینکوباتور گذاری شدند. سپس میزان سم باقیمانده در محیط توسط روش الایزا با استفاده از کیت یوروپروکسیما انداز هگیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که میکروارگانیسم یاد شدهدر حالت تیمار اتوکلاو شده بیشترین میزان حذف سم ) 5/ 90 %( را دارند ) 05 / p<0 (. همچنین با افزایش زمان انکوباسیون میزان جذب سم به طور معنیداری ) 78 %( افزایش یافته است ) 05 / p<0 ( و با افزایش غلظت سم در محیط کشت توانایی مخمر در جذب سم افزایش م ییابد. این نتایجبیانگر این مطلب است که میکروارگانیسم در حالت غیر زنده خود توانایی جذب بالاتری را دارد که میتواند به دلیل ترکیبات دیواره سلول مخمر باشد. نتیجه گیری نهایی: به عنوان یک راهکار در صنعت خوراک دام استفاده از دیواره سلولی مخمر و یا ترکیبات آن میتواند برای کاهش سم آفلاتوکسین B1 مفید باشد.

Keywords:

آفلاتوکسین B 1 , محیط شکمبه , سمیت زدایی , ساکارومایسس سرویزیه