تاثیر خودگفتاری انگیزشی و آموزشی بر عملکرد و یادگیری ورزشکاران مبتدی
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 534
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RASS-1-2_004
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396
Abstract:
خودگفتاری مکالمهای است که اجرا کنندهگان در طی اکتساب یا اجرای مهارتی به شکل آشکار یا نهان به کار میبرند و از این طریق بر اجرایشان فکرکرده و باعث تقویت آن میگردند. دو تابع گسترده از خودگفتاری: خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی است. کارکرد آموزشی آن، اظهاراتی استدر مورد دقت توجه، اطلاعات فنی و انتخابهای تاکتیکی، که ورزشکار در ذهن خود آن را تکرار میکند. خودگفتاری انگیزشی نیز اظهاراتی است، در مورد ساختار اعتماد، درون داد تلاش، حالت ها و اوضاع روانی مثبت که ورزشکار آن را با خود تکرار میکند. خودگفتاری میتواند به اجرا کمک کند.خودگفتاری اگر به درستی به کار برده شوند، با بالا بردن اعتماد به نفس، تمرکز و آگاهی میتواند عملکرد فرد را بهبود بخشند. بنابراین بسیاری از مربیان خودگفتاری را جزیی از برنامههایشان قرار میدهند و نظریهپردازان نیز آن را به عنوان یک جزء لازم برای برنامههای تمرین روانی مهارت، تامل میکنند.
Keywords:
Authors
آناهیتا طاهرخانی
دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه پیام نورتهران
فرناز ترابی
استادیاردانشگاه پیام نورتهران
آذر آقایاری
استادیاردانشگاه پیام نورتهران
عصمت طاهرخانی
کارشناس ارشددانشگاه خوارزمی