تاثیر خودگفتاری انگیزشی و آموزشی بر عملکرد و یادگیری ورزشکاران مبتدی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 534

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RASS-1-2_004

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

Abstract:

خودگفتاری مکالمهای است که اجرا کنندهگان در طی اکتساب یا اجرای مهارتی به شکل آشکار یا نهان به کار میبرند و از این طریق بر اجرایشان فکرکرده و باعث تقویت آن میگردند. دو تابع گسترده از خودگفتاری: خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی است. کارکرد آموزشی آن، اظهاراتی استدر مورد دقت توجه، اطلاعات فنی و انتخابهای تاکتیکی، که ورزشکار در ذهن خود آن را تکرار میکند. خودگفتاری انگیزشی نیز اظهاراتی است، در مورد ساختار اعتماد، درون داد تلاش، حالت ها و اوضاع روانی مثبت که ورزشکار آن را با خود تکرار میکند. خودگفتاری میتواند به اجرا کمک کند.خودگفتاری اگر به درستی به کار برده شوند، با بالا بردن اعتماد به نفس، تمرکز و آگاهی میتواند عملکرد فرد را بهبود بخشند. بنابراین بسیاری از مربیان خودگفتاری را جزیی از برنامههایشان قرار میدهند و نظریهپردازان نیز آن را به عنوان یک جزء لازم برای برنامههای تمرین روانی مهارت، تامل میکنند.

Authors

آناهیتا طاهرخانی

دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه پیام نورتهران

فرناز ترابی

استادیاردانشگاه پیام نورتهران

آذر آقایاری

استادیاردانشگاه پیام نورتهران

عصمت طاهرخانی

کارشناس ارشددانشگاه خوارزمی