برقراری ارتباط موثر در واحد زناشویی از اهمیت ویژه ای برخوردار است،چرا که ساخت خانواده و الگوهای مراوده ای موجود در آن از ارتباط زن و شوهر شکل گرفته است یکی از عواملی که در پایداری و استحکام خانواده نقش به سزایی دارد
رضایت زناشویی است.هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش
کمال گرایی و
خود متمایزسازی در پیش بینی
رضایت زناشویی بود. تحقیق حاضر، پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای100 معلم انتخاب شدند و پرسشنامه های
رضایت زناشویی انریچ،
کمال گرایی هیل و پرسشنامه تمایزیافتگی خود را تکمیل نمودند. در پایان داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که از بین ابعاد کمالگرایی، نظم و سازماندهی و استانداردهای بالا برای دیگران با
رضایت زناشویی همبستگی منفی و معنادار دارد، 05/0 > p. از بین ابعاد خودمتمایزسازی، جایگاه من با
رضایت زناشویی ارتباط مستقیم و معنادار دارد، 05/0 > p. کمالگرایی با
رضایت زناشویی ارتباط معکوس و معنادار و خودمتمایزسازی زوجین با
رضایت زناشویی ارتباط مستقیم و معنادار دارد، 05/0 > p. بنابر نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که کمالگرایی و خودمتمایزسازی می تواند
رضایت زناشویی را پیش بینی کند.