این پژوهش به منظور بررسی تغییرات مکانی کیفیت آبهای زیرزمینی آبخوان دشت اردبیل در دوره آماری بلند مدت 30 ساله (1384-1336) با استفاده از روش های
درونیابی انجام شد. پس از انتخاب بهترین منابع مورد ارزیابی با توجه به پراکنش و صحت داده ها، استخراج، کنترل و مرتب سازی آمار در محیط نرم افزار Excel انجام و پس از بررسی آزمون های کلموگراف – اسمیرنف و شاپیرو – ویلک در محیط برنامه SPSS 18.0 نرمال بودن داده ها بررسی شد؛ سپس با استفاده از نرم افزار
GS+ بهترین مدل واریوگرام به ساختار فضایی داده ها که شامل عمق آب و پارامترهای کیفیت آب ((-)Hco(3), So(4), Cl و TH) هستند برازش داده شد. نتایج نشان داد که بسته به نوع متغیر، مدل های کروی، نمایی و گاوسین بهترین مدل واریوگرام است. تمامی روش های
درونیابی اعم از چهار روش قطعی وزن دهی عکس فاصله، چندجمله ای محلی، چندجمله ای جهانی و توابع پایه ای شعاعی و دو روش زمین آماری کریجینگ و کوکریجینگ در محیط نرم افزار 9.3
ArcGIS مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به میزان خطای RMSE هریک با استفاده از تکنیک اعتبارسنجی حذفی (C.V) بهترین روش در مجموع روش وزن دهی عکس فاصله برای متغیرهای مستقل و روش کوکریجینگ برای متغیرهای وابسته تشخیص داده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در نواحی شرق تا جنوبی و نواحی غربی آبخوان که بیشترین کاربری آنها اراضی مرتعی و اراضی کشاورزی دیم است میزان املاح کم بوده و بیشترین میزان املاح و در واقع بدترین کیفیت آب در نواحی جنوب غربی و مرکزی آبخوان با کاربری کشاورزی آبی و به دلیل مصرف بیش از اندازه کودهای شیمیایی است.