ارایه روش رمکپ در ارزیابی آسیب پذیری زیرساخت های حمل و نقل در شرایط بحران و تهدید از منظر پدافند غیرعامل abstract
به طور کلی ارزیابی
ریسک عبارت است از تحلیل تهدیدات، ارزش دارایی و آسیب پذیری برای تعیین درجه
ریسک هر کدام از دارایی های مهم در مقابل تهدیدات بالفعل. برخلاف حوادث طبیعی که ناشی از عدم تدبیر انسان در برابر عوامل طبیعی است و ناشی از دشمنی طبیعت نیست، دشمن به طور پیوسته در حال ارزیابی، برنامه ریزی و بهره برداری از ضعیف ترین نقاط زیرساخت است. در جنگ های نسل جدید، انهدام زیرساخت های حیاتی، حساس و مهم کشور در اولویت نخست اهداف تهاجم قرار دارد. زیرساخت
حمل و نقل به عنوان یک زیرساخت حیاتی، در دوره های مختلف زمانی (شرایط عادی بهره برداری، زمان
بحران و بعد از بحران) عملکردهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و دفاعی را ایفا می کند. آینده نگری و داشتن راهبرد دفاعی و اعمال ملاحظات و تمهیدات
پدافند غیرعامل با در نظر گرفتن کلیه جوانب در مطالعات، طراحی و ساخت زیرساخت های
حمل و نقل امری ضروری است. در این تحقیق با روش گام به گام ارزیابی
ریسک رمکپ، دارایی ها، تهدیدات و شاخص های آسیب پذیری زیرساخت های
حمل و نقل (جاده های مواصلاتی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این تحقیق از نوع کاربردی و با روش توصیفی می باشد. روش تجزیه و تحلیل در این تحقیق، کیفی است که مبتنی بر یافته های تحقیق انجام پذیرفته است. ابزار جمع-آوری داده ها بررسی متون، مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی، مصاحبه، پرسش نامه و مطالعات میدانی بوده است. نتایج تحقیق نشان داد که به کارگیری این مدل در ارزیابی آسیب پذیری زیرساخت های
حمل و نقل در شرایط
بحران و
تهدید باعث کاهش آسیب پذیری، افزایش ایمنی، افزایش پایداری، افزایش بازدارندگی و تسهیل مدیریت
بحران زیرساخت می گردد.