تاثیر اقلیم برمسجد گوهرشاد دوره تیموریان

معماری دوره ی تیموری به عنوان نمونه ای مناسب از هماهنگی وتلفیق ساختمان با محیط اطراف که حاصل عوامل مختلف اقلیمی، تاریخی، اقتصادی، فرهنگی است و بیشترین تاثیر و بهره گیری از اقلیم و شرایط سیاسی و اجتماعی دوره ایلخانی و سلجوقی بهره جسته است. بنا کردن مساجد در ایران، به عنوان یک مکان عمومی و نهاد سیاسی و هدایت معنوی در دوره صدر اسلام آغاز و در دوره ی تیموریان در بناهای متعدد به تکامل رسید.مسجدها ابتدا به صورت شبستانی و سپس یک ایوانی و دو ایوانی و چهار ایوانی به عنوان یکی از شاخسه های مهم در شهرها نشانه قرار گرفتند.با توجه به اینکه طرح معماری ،ساخت و تزیینات برخی مساجد تیموری از شاهکارهای معماری ایران بوده،این مقاله به بررسی مسجد جامع گوهرشاد دوره تیموری ایران ،تحلیل و مقایسه عناصر کالبدی معماری این مساجد (گنبد،ایوان،صحن،حیاط و کاربرد هندسه در بناهاو غیره..) و همچنین با ذکر عوامل اقلیمی موثر در آن بناها پرداخته است.روش تحقیق مقاله به صورت مطالعه موردی بوده و در نهایت ،علاوه بر دستیابی به اهداف مورد نظر در شکل گیری مساجد، مدل تحلیلی جهت مطالعات آتی در جهت معماری مسجد متناسب با اقلیم پیشنهاد می شود.در این پژوهش با هدف بررسی راهکارهای ساخت معماری مساجد متناسب با اقلیم، ویژگی های کالبدی معماری دوره تیموریان مورد بررسی،سپس ویژگی های معماری کالبدی مسجد جامع گوهرشاد به عنوان نمونه موردی پرداخته ایم. ودر ادامه خصوصیات کلی و فرم قرارگیری مسجد با توجه به اقلیم و معماری بومی منطقه مورد تحلیل قرار گرفت.و در آخر به راهکارهای مطرح در خصوص ساخت مساجد متناسب با شرایط معماری بومی و اقلیمی نتیجه گیری شده است.

Keywords:

دوره تیموریان , معماری مساجد , اقلیم , مسجد جامع گوهرشاد