تاثیر فضای شهری بر ادراک انسان از منظر شهری (نمونه موردی : پارک صخره ای شهرستان ایذه)

امروزه تردیدی وجود ندارد که لازمه زیستن پایدار انسان، همزیستی با طبیعت است و هرجا و هر زمان این همزیستی در معرض مخاطره و آسیب قرار گیرد، زندگی انسانها نیز به اشکال مختلف با نابسامانی های گوناگون روبرو می گردد. از آنجا که پارک ها حلقه بارز واسط بین انسان و طبیعت هستند، می توان این امکان را به عنوان یکی از نخستین کارکردهایی دانست که ساکنین شهرها به نوعی همواره با آن در تماس اند. با توجه به ضرورت مساله ایمنی در فضاهای عمومی و پارک های شهری، این موضوع برای شهر ایذه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق براساس هف از نوع کاربردی و براساس روش انجام دقیق، از نوع توصیفی تحلیلی است. اخذ اطلاعات با تهیه و توزیع پرسشنامه به تجزیه و تحلیل استنباطی تحقیق اقدام شده است. نتایج تحلیلی نشان دهنده آن است که پارک از شرایط نرمال ایمنی برخوردار نمی باشد، اینک لازم است مدیران شهری بیش از پیش به این مهم عطف توجه شان جلب شده و اقدامات عاجل در جهت بهبود و ارتقا شرایط ایمنی این پارک شهری اتخاذ نمایند.

Keywords:

فضای سبز , پارک شهری , ایمنی فیزیکی , شهر ایذه