بررسی نقش روانشناسی محیط ادراک طبیعت در افزایش سطح تعاملات اجتماعی درمجتمع های مسکونی

امروزه با وجود رشد سریع شهرنشینی و افزایش روزافزون بهره گیری از فضاهای اجتماعی مجازی، مفهوم زندگی اجتماعی که یکی از اساسی ترین نیاز های انسانیست بسیار کمرنگ تر از ادوار تاریخی گذشته شده است.از یک سو اولین نهادی که انسان در آن رشد کرده و شخصیتش شکل میگیرد محیط خانه است و از سویی دیگر با رشد روز افزون جمعیت شهرها، روی آوردن به آپارتمان نشینی (مجتمع های مسکونی) به امری اجتناب ناپذیر مبدل گشته است.در جهت کاهش اثرات منفی این شیوه زندگی و افزایش کیفیت زندگی در این فضاها، وجود فضاهایی جمعی که در آن تعامل میان ساکنین شکل بگیرد، واجب به نظر میرسد. تعامل اجتماعی در جوامع انسانی موجب افزایش اعتماد به نفس، ارتقا سطح فرهنگ، افزایش احساس امنیت و در نهایت شادابی و نشاط هرچه بیشتر در سطح جامعه میگردد.در این پژوهش سعی بر این خواهد بود که با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی ، اقدام به جمع آوری اطلاعات به شیوه بررسی مطالعات کتابخانه ای و طرح پرسشنامه و تحلیل نتایج حاصل از پاسخ ها، به بررسی نقش فضاهای باز و سبز و فضاهای جمعی در افزایش تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی پرداخته گردد.

Keywords:

مجتمع مسکونی , تعاملات اجتماعی , فضای سبز , فضای باز , فضای جمعی