بررسی نقش سرمایهی اجتماعی در توسعهی پایدار اجتماعی محلات شهری

گسست در ساختار فضایی - اجتماعی شهرها در روند برنامههای توسعهای حاضر، موجب ناکارآمدی طرحهای توسعه شده و نگاه کلان و شهر مقیاس را متوجه سلولهای بنیادین یا محلات شهری نموده است؛ تا از این سطح در جهت اصلی برنامهریزی یا بهبود کیفیت زندگی ساکنان تلاش نماید. دیدگاه دارایی - مبنا بر فرآیند تاکید میکند و با بسیج داراییهای محلی نظیر سرمایه اجتماعی و کالبدی موجب ظرفیتسازی میشود که به نوبهی خود به پایداری در سطح محله میانجامد. بنابراین، هدف اصلی این مقاله بررسی نقش سرمایهی اجتماعی در رسیدن به پایداری اجتماعی در محلات شهری است. روش تحقیق در این مقاله، توصیفی از نوع اسنادی میباشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسیهای کتابخانهای، جستجوی اینترنتی در سایتهای تخصصی مرتبط با موضوع، پیگیری جدیدترین مطالب انتشار یافته، و آخرین اخبار و اطلاعات درباره سرمایهی اجتماعی، اجتماعات محلی، محله و پایداری اجتماعی محله صورت پذیرفته است. بنابراین نتیجه میگیریم که میتوان از طریق تقویت سرمایه اجتماعی به پایداری محلهای و بخصوص بعد اجتماعی آن دست یافت؛ و بدون توجه به پتانسیلهای نهادی و انسانی و بهرهگیری از تمامی ظرفیتهای فردی و گروهی امری غیرقابل اجراست.

Keywords:

سرمایهی اجتماعی , توسعه پایدار , پایداری اجتماعی , اجتماعات محلی , محله