مکانیابی مراکز اسکان موقت پس از زلزله با استفاده از GIS مطالعه موردی: منطقه 2 اصفهان

مطالعات درزمینه مدیریت پس از سوانح نشان دادهاند که دربسیاری موارد، بهویژه در مناطق شهری و توسعهیافتهتر،بهسازی و بازسازی، بعد از سانحه، بهواسطه عوامل متعددی چون پیچیدگی و عناصر ساختمانی بهجامانده از ویرانیها، پهنه منطقه، تشکیلات دیوانسالاری حاکم بر روند ساختمانسازی،شمار زیاد بیخانمانها، سطح استانداردهای زیستی و غیرهپیچیده و کند میشود. در این حالت تهیه مسکن پس از مرحله سرپناه اضطراری، مشکل اصلی است. لذا پژوهش حاضر باهدف ارزیابی و طراحی مکانهای اسکان موقت پس از زلزله درمنطقه 2 اصفهان نگاشته شده است تا نیاز مسکن بازماندگان اززلزلهای احتمالی را پیشبینی و با تلفیق برنامهریزی صحیح واصولی و مدیریت بحران تسهیلات لازم جهت شناخت مکانهای مناسب اسکان موقت ایشان و نحوه آن به عمل آورد بهطوریکه در صورت وقوع حادثه امکان احداث سریع اردوگاههابرای زلزلهزدگان میسر شود. بدین منظور مکانیابی و همچنینارزیابی توزیع مکانها با توجه به معیارهایی چون تراکم جمعیت، تراکم ساختمانی، تاسیسات شهر دسترسی به معابر و غیره با بهره جستن از سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS و امکانات تحلیل سلسله مراتبی AHP صورت گرفته است. روشتجزیهوتحلیل دادهها در این پژوهش با استفاده از مدل ارزیابیسلسله مراتبی AHP و نرمافزار Gis Arc بهصورت ترکیبی خواهد بود. بر این اساس برای انتخاب محلهای مناسب جهت اسکان موقت، در ابتدا معیارهای لازم برای این مکانیابی تهیهمیشود. پس از تهیه این معیارها، در مرحله مکانیابی، طبق نظر کارشناسان خبره متصدی مدیریت بازسازی، چارچوبهای امتیازدهی بر اساس این معیارها تعیین میشود. نتایج تحقیق علاوه بر مشخص کردن مکانهای مناسب برای اسکان موقت پس از سانحه در منطقه موردمطالعه و تولید نقشه نهایی آن؛ نشان میدهد که عامل دسترسی به تسهیلات و زیرساختها با وزن 4516.0 موثرترین معیار در این مکانیابی بوده است.

Keywords:

اسکان موقت , برنامهریزی , مدیریت بحران , مکانیابی , منطقه 2 اصفهان