بررسی دیدگاه فلسفی پدیدار شناسی از نظر ادموند هوسرل
Publish place: The Second International Conference on Man, Architecture, Civil Engineering and the City
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 4,623
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICOHACC02_070
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
Abstract:
پدیدار شناسی از نظر لغوی، عبارت است از مطالعه پدیده ها از هر نوع، و توصیف آنها با در نظر گرفتن نحوه بروز تجلی آنها، قبل از هرگونه ارزش گذاری، تاویل و یا قضاوت ارزشی. در نگاه دیگر اگر پدیدارشناسی را معنا شناسی بدانیم، معناهایی که در زندگی انسان پدیدار می شوند، یک نظام معنایی را شکل می دهند. این نظام معنایی با اضافه نمودن وجود به زمان و مکان به دست می آید و شناسایی این نظام معنایی نیز از همین راه اصل می شود؛ یعنی یک شناخت مضاف به زمان و مکان که آن تجربه زندگی می نامند. صحبت اصلی هوسرل آن است که برای همه ما یک چیز وجود دارد که بدون هیچ تردیدی به آن یقین داریم و آن، آگاهی ماست. آگاهی باید موضوعی داشته باشد و نمی تواند بدون آنکه موضوعی برایش در نظر گرفت، شناخته شود. این در حالی است که دکارت آگاهی را صرفا یک حالت در نظر می گیرد. هوسرل بر خلاف شکاکان که موضوع آگاهی را زیر سوال می بردند، معتقد است، می توان از پدیدار موضوع آگاهی شروع کرد و خود موضوع را در پرانتز گذاشت. به همین جهت، مکتب وی را پدیدارشناسی نام نهادند. روش های پدیدارشناسی در پی کشف ساختارهای هوشیاری در جریان تجارب انسانی است. یک مطالعه پدیدارشناختی به توصیف معنای تجربه های زنده افراد در مورد مفهوم یا پدیده معین می پردازد. از دیدگاه پدیدارشناختی، محققان پدیدارشناسی روان شناختی در جستجوی ساختار نامتغیر و معنای اصلی تجربه هستند. آنان بر هدفمند بودن هوشیاری افراد، یعنی اینکه تجربه ها هم دارای نمود بیرونی و هم آگاهی درونی، که مبتنی بر حافظه و تصور و معنا است، تاکید می کنند.
Keywords:
Authors
بهزاد اعیان زاده
گروه معماری، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
رامین اباذری
گروه معماری، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران