بررسی مجتمع های مسکونی اقشار کم درآمد در ارتقای کیفیت محیطی

مسکن همواره درطول دوره زندگی انسان ازاولین مراحل تاریخی زندگی بشرتا به امروز یکی ازنیازهای اساسی انسان بوده که درراه تامین آن به اشکال گوناگون تلاش و کوششهای فراوانی نموده است تامینمسکن را برای تمامی اقشار جامعه به عنوان یکی ازسرفصلهای اساسی و اصلی کارخویش مدنظر داشته اند کارکرد اصلی مسکن علاوه برنقش آن به عنوان سرپناه فراهم آوردن شرایط مطلوب برای خانواده به منظور تحقق فعالیت های خانوادگی است مسکن مهمترین کالایی است که تامین آن اعم ازتملک و یا استیجار سهم سهم معتنی بهی ازدرامد عامه مردم را به خود مشغول می دارد به گونه ای که نوسانات قیمتی غیرمعمول دراین بخش که به وفور درتجربه کشورها نیز یافت میشود باعث حذف قشربادرامد متوسط جامعه وضعیف از بعضا و شده موثر تقاضای زمره دسترسی به رابه مناسب مسکن یک مبدل نیافتنی دست آرزوی می هدف .سازد از تعریف مفاهیم ومولفه های کیفیت سکونتی شهر این است که یک نظریه کلی و عمومی در مورد یک مجتمع زیستی مطلوب ارایه شود؛ نظر های که با هرگونه محیطانسانی سازگار شود،به آن پاسخگو باشد و بتواند ارزشهای عمومی را به عملیات خاص و مشخصی پیوند دهد و به ارتباط بین ارزشهای انسانی وشهرکالبدی- فضا ی محدود شود. با بررسی و مرور ادبیات مربوط به میزان رضایت از محیط سکونتی مشخص شده است که درک میزان رضایت از سویشهروندان از کیفیت سکونتی تاثیر فراگیر در میزان رضایتمندی اجتماعی و ایجاد محیطی مطلوب و پاسخده برای زندگی دارد. در این میان ارزیابی ساکنان از محیطهای سکونتی شان می تواند به عنوان یکی از مهمترین معیارهای سنجش دستیابی به اهداف و ارزیابی میزان موفقیت هر طرح شهری مطرح شود.

Keywords:

مسکن , اقشار جامعه , تامین , مسکونی , کیفیت محیطی , محیط