ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان متاثر از کیفیت محیطی فضای باز مجتمع های مسکونی(نمونه موردی: شهر گرگان)

به منظور خلق فضاهای کارآمدتر و ارتقای کیفی فضای باز مسکونی، این پژوهش درصدد ارزیابی میزان رضایت مندی ساکنان متاثر از فضای باز مجتمعهای مسکونی است. رضایت از مکان امری چندبعدی و توجه به عوامل متعدد سازنده مکان در تدوین الگوی ارزیابی افراد ضروری است. براسا سادبیات موجود، الگوی پنج بعدی فضایی، اجتماعی، عملکردی، مدیریتی و دموگرافیک، به عنوان یکی از موثرترین معیارها، جهت برآورد رضایت افراد استخراج گردید. جهت ارزیابی الگوی نظری، براساس مشاهدات میدانی، سه مجتمع مسکونی سازمان پنبه واقع در خیابان 22 متری کاشانی، مجتمع مسکونی بهارستان واقع در بلوار رسالت، مجتمع مسکونی صیادشیرازی واقع در خیابان صیاد شیرازی از میان مجتمعهای شهر گرگان انتخاب گردیدند و پرسشنامههای مناسب در آنها توزیع شد. شیوه پژوهش پایه در این پژوهش همبستگی است که ویژگی های فضای باز مجتمع مسکونی به عنوان متغیرهای مستقل و حس رضایت به عنوان متغیر وابسته مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس بار عاملی هر سنجه و جایگاه هر یک از متغیرهای ساخته شده در الگوی نظری تعیین شد. نتایج پژوهش بر اهمیت نقش معمار به عنوان سازنده فضا در رضایت ساکنان از مکان دلالت می کند؛ چنانچه ویژگی های فضایی و اجتماعی بیشترین تاثیر را در رضایت ساکنان دارند. پس از آن ویژگیهای عملکردی معیار موثر دیگر در رضایت مندی ساکنان می باشد و ویژگیهای مدیریتی کمترین تاثیر را در ارزیابی رضایتمندی ساکنان از فضای باز داشتند.

Keywords:

مجتمع مسکونی , فضای باز مسکونی , رضایت مندی ساکنین , شهر گرگان