ضرورت ایجاد فضاهای مطلوب در شهر به منظور ارتقای کیفیت آموزشهای غیر رسمی برای کودکان

شهرنشینی و توسعه صنعت سبب شده صدها میلیون کودک از حقوق طبیعی خود محروم و به نوعی کمتر دیده شوند تا جایی که از آنها به عنوان موجودات نامریی نام برده میشود. طراحی مناسب فضاهای علمی و تفریحی برای کودکان به عنوان سازندگان آینده جامعه از اهمیت خاصی برخوردار است . از آنجا که کودکان دارای نیازهای روانشناختی بسیار پیچیده تر از نیازهای بیولوژیکی و فیزیکی هستند ، طراحی فضاهای مناسب با در نظر گرفتن روانشناسی رشد ، ویژگیهای روحی ،سلامت و امنیت کودکان، در پرورش خلاقیت، تقویت حس همکاری و آموزش کودکان موثر می باشد. در این مقاله با تکیه بر روش بررسی تحلیل محتوا، مطالعه در مورد نیاز کودک امروز ، فرایند طراحی فضاهای خلاق و پویا بررسی شده و راهکارهای ارتقای کیفیت طراحی در جهت تعامل بیشتر کودک با محیط پیرامون با تاکید بر رشد علمی و پرورش خلاقیت برای شهر ایر انی ارایه شده است . فاهیم علمی در مدارس عموما به صورت تیوری ارایه می شود و این مشکل تدریس یک طرفه باعث درک ناقص و حفظی مفاهیم می شود. اساسا پارادایم های جدید آموزشی دنیا در جهت غیر رسمی کردن آموزش است، زیرا این نوع آموزش انگیزه های درونی را زنده می کند. اکنون در ضرورت وجود پارک، موزه، فرهنگسرا و شهر بازی برای یک شهر در توسعه پایدار شکی نیست. در این میان آن دسته از نهاد هایی که با فرهنگ، هنر و آموزش مرتبط هستند، مانند نمایشگاهها و سالن نمایش اولویت بیشتری می یابند. یکی از نهاد هایی که سالیان درازی است در کشورهای توسعه یافته جایگاه ویژه ای یافته اند، مراکز علمی و شهرهایی با اشل کودکانه به منظور آشنایی و پیوند کودکان با دنیای بیرون است. این مراکز که با اسامی مختلفی نامیده می شوند، یک مرکز برای (بازیابی سلامت فکر و بدن) تلقی می شود. مفاهیم علمی مرتبط از سنین بسیار پایین تا جوانی (دوران مدرسه) به صورت عینی، ملموس، وکاربردی در مجموعه هایی بزرگ، یک فضای آموزشی ، تفریحی را پدید می آورد که سرشار از کشف، خلاقیت، تفکر و ابداع است.

Keywords:

کودک , خلاقیت , بازی , آموزشهای غیر رسمی , فضاهای شهری