تاثیر یکدوره تمرین هوازی موزون بهمراه مصرف مکمل زنجبیل بر سطوح سرمی TNF-α و IL-6 و مقاومت به انسولین زنان میانسال چاق مبتلا به دیابت ملیتوس abstract
دیابت ملیتوس ناهنجاری متابولیکی است که همراه با نوروپاتی، عوارض کلیوی، بیماری عروق محیطی، تصلب شرایین، فشارخون بالا و التهاب سیستمیاست. استفاده از مکمل ها و عصاره های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان بیماری ها و اختلالات متابولیک در بین مردم رواج یافته است. لذا هدف ازاین پژوهش بررسی تاثیر یکدوره تمرین هوازی موزون بهمراه مصرف
مکمل زنجبیل بر سطوح سرمی
TNF-α و
IL-6 و مقاومت به انسولین زنانمیان سال چاق مبتلا به
دیابت ملیتوس بود. تعداد 46 زن چاق دیابتی (BMI≥30 و قند خون ناشتای 150 تا 250 میلیگرم در دسی لیتر) با دامنهسنی 45 تا 60 سال انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه زنجبیل (12 نفر)، تمرینات هوازی بهراه
مکمل زنجبیل (12 نفر)، تمرینات هوازی (12 نفر) و دارونما (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های مکمل به مدت 10 هفته روزانه چهار عدد کپسول 250 میلی گرمی حاوی عصاره زنجبیل دریافت نمودند. برنامه تمرین هوازی موزون شامل 10 هفته تمرین، هر هفته، سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه بود که با 55 در صد ضربان قلب بیشینه در هفته اول شروع و به تدریج با پیشرفت برنامه تمرینی به 75 درصد ضربان قلب بیشینه رسید. هر جلسه تمرین شامل گرم کردن (10 دقیقه)، بخش اصلیتمرین شامل اجرای حرکات ایروبیک در حالت ایستاده (40 دقیقه) و برگشت حالت اولیه به حالت نشسته (10 دقیقه) بود. داده ها نشان داد که در گروهتمرین + زنجبیل تفاوت معنی داری در سطوح p=0/012) IL-6, (p=0/028)TNF-α)، مقاومت به انسولین (p=0/009)، انسولین (p=0/007) وگلوکز ناشتایی (p=0/001) سرم وجود داشت. از طرفی نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان میدهد بین تاثیر مداخلات مختلف اختلافمعنی داری در میزان
TNF-α و
IL-6 وجود ندارد (به ترتیب p=0/324 و p=0/084)،اما بین مقاومت به انسولین (p=0/001)، انسولین (p=0/007) و گلوکز ناشتایی (p=0/001) وجود دارد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد، مصرف توامان
مکمل زنجبیل و انجام تمرینات هوازی می تواند نتایج بهتری بر سطوح سرمی عوامل التهابی زنان چاق دیابتی نوع 2 داشته باشد.