امروزه صنعت گردشگری از جمله مقولات اقتصادی است که دولت های جهان با توجه به تجربیات گذشته برنامه ریزی هایوسیعی را برای گسترش و پیشرفت آن به مرحله اجرا گذاشته اند. این صنعت زوایای گوناگون زندگی ملت ها و دولت هایسرتاسر جهان را تحت تاثیر خویش قرار داده و در اقتصاد جهانی به عنوان منبعی برای شکوفایی کشورهای در حال توسعه وتوازن مالی بین کشورهای ثروتمند و ممالک فقیر تلقی میشود (www.jamejamonline.ir) . صنعت گردشگری سومینپدیده اقتصادی پویا و در حال توسعه پس از صنایع نفت و خودرو به شمار می رود. سازمان توسعه و همکاری جهانی، اینصنعت را پس از بانکداری، دومین بخش خدمات در تجارت بین المللی معرفی کرده است. کشور ما به لحاظ جاذبه هایگردشگری در دنیا مقام هشتم و از حیث جاذبه های طبیعی مقام پنجم دنیا را در اختیار دارد چنین قابلیت نهفته ای میتواند به اندازه صنعت نفت، درآمد ارزی و ریالی نصیب کشور ما کرده و برای جامعه ما رفاه و آسایش را در پی داشته باشد امامتاسفانه صنعت گردشگری در این سرزمین چشم انداز روشنی نداشته و مسوولان مملکت ما نیز نتوانسته اند برنامهکارشناسی شده ای را در این زمینه ارایه دهند. بر اساس گزارش منتشر شده شورای جهانی گردشگری، دولت ایران در جمعسه کشور جهان از نظر بی توجهی به این صنعت قرار گرفته و در میان 174 کشور جهان که عضو شورای مذکور هستند، بعداز سریلانکا و بحرین سومین کشور ضعیف دنیا از این نظر است http://goldasteh. blogfa. com/cat) به طوری که ازنظر جذب توریست در رتبه هشتادم جهان قرار دارد ((www.asriran.com . این در حالی است که صنعت گردشگری درایران بر مبنای سند چشم انداز 20 ساله در بخش توریسم و در افق 1404 می بایست با رشد 1.5 درصدی در تعداد گردشگرانورودی، حداقل 20 میلیون گردشگر از بازار جهانی را سالیانه به خود جذب نماید (www.kayhannews.ir).