رابطه بین اخلاق کارسازمانی و توانمندسازی کارکنان با نقش واسطه گری رضایت جامعه هدف (مطالعه موردی: اداره بنیاد شهید وامور ایثارگران خراسان شمالی)

موضوع تحقیق حاضر بررسی رابطه بین اخلاق کار سازمانی و توانمندسازی کارکنان با نقش واسطه گری رضایت جامعه هدف (کارکنان) می باشد. روش انجام تحقیق به صورت میدانی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد اخلاق کار سازمانی (مولوی) شامل (مولفه سیاسی، مولفه اجتماعی، مولفه اقتصادی، مولفه عمومی) و توانمندسازی کارکنان (اسپریتزر) شامل (احساس موثر بودن، احساس خودانتخابی، احساس معنی داری، احساس شایستگی) و رضایت جامعه هدف (مقیمی) که به ترتیب آلفای کرونباخ بدست آمده 0/94 و 0/95 و 0/93 می باشد. جامعه آماری این تحقیق کارکنان بنیاد شهید وامور ایثارگران خراسان شمالی را تشکیل می دهند که با استفاده از جدول کوکران و از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 68 نفر به عنوان نمونه درنظر گرفته شد. تکنیک آماری مورد استفاده در این تحقیق، آمار توصیفی و استنباطی و مدل ارزیابی معادلات ساختاری می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با کمک نرم افزارهای SPSS20 و Lisrel انجام شده است. یافته ها نشان داد که در فرضیه اول بین اخلاق کار سازمانی و توانمندسازی کارکنان رابطه معنادار وجود دارد. یعنی با افزایش اخلاق کار در سازمان توانمندسازی کارکنان افزایش می یابد. و در فرضیه دوم بین اخلاق کار سازمانی و توانمندسازی کارکنان با نقش واسطه گری رضایت جامعه هدف رابطه معنادار وجود دارد. نتایج کلی تحقیق بیانگر این است که 0/321 از تغییرات توانمندسازی کارکنان تحت تاثیر اخلاق کار سازمانی می باشد.

Keywords:

اخلاق , اخلاق کار سازمانی , توانمندسازی , مولفه سیاسی , مولفه اجتماعی , مولفه اقتصادی , مولفه عمومی