با تمام اختلافی که در بحث های تربیتی وجود دارد، به جهت اهمیت فوق العاده آن، به دلیل این که
تربیت تلقی رشد فردی و رفاه اجتماعی می شود، مورد توجه دانشمندان و بزرگان بسیاری بوده، افراد زیادی از ملت ها، و مکتب های گوناگون به قلم فرسایی در مورد آن پرداخته اند از آن جا که مباحث پیچیده ای در این زمینه وجود دارد نه تنها در
شیوه های تربیتی بلکه در تعریف ها نیز اختلاف و شکاف های عمیقی بین آنها دیده می شود، این اختلاف ها گاهی ممکن است به تناقض کشیده شود ولی به هر حال صاحب نظران، نظرات خود را به طور مستحکم بیان می کنند. در میان نوشته های بشری یافتن یک متن کاملا علمی و کارآمد راه صحیح
تربیت را نشان دهد کاری بسیار دشوار و حتی در بعضی موارد ناممکن می باشد. و این نقص جدی لازمه جدایی ناپذیر دانش بشری است مقاله حاضر به روش توصیفی تحلیلی به بررسی دیدگاه تربیتی
معصومین (ع) که خود منبعی برای اتصال به سرچشمه وحی و دانش گسترده و لایتغیر الهی است و دیدگاه افلاطون، فیلسوف یونانی می پردازد . از بررسی دیدگاه های تربیتی مذکور به عواملی مشترک موثر در
تربیت رسیدیم از جمله: اهمیت به تفاوت های فردی – نقش بازی در
تربیت – کاربرد تشویق و نفی تنبیه – زمان شروع
تربیت – اعتقاد به نقش حکومت در
تربیت و ... تفاوت هایی هم بین دو دیدگاه وجود دارد که در خلال بحث به آن ها اشاره خواهد شد.