ارتقاء کیفیت محیطی با بهره گیری از طراحی شهری (نمونه موردی: طراحی پارک شهری مرو، مرودشت)

امروزه پارک های شهری از جمله مکان هایی هستند که به عموم شهروندان توجه داشته است. با توجه به اینکه این نوع از فضای شهری، با داشتنمزایایی همچون سرزندگی، تنوع، نفوذپذیری، جذابیت، انعطاف پذیری، قرایتپذیری، خوانایی، موجب ارتقاء کیفیت محیطی می شوند؛ شناخت و بهکارگیری صحیح مولفه های تاثیرگذار در مقوله کیفیت از نکات کلیدی طراحی این گونه از فضاها میباشد . ضعف در برنامه ریزی پارک های شهری ازیکسو؛ و عدم طراحی های صحیح برای ایجاد اینگونه از فضاها با رویکرد ارتقاء کیفی در طرح های توسعه شهری از سوی دیگر، در کارکرد فضاهایشهری به خصوص پارک ها مشاهده می شود. بدین ترتیب پارک های شهری فضای مناسبی جهت عینیت بخشیدن محیط در راستای ارتقاء کیفیمی باشد. طراحی پارک مرو در منطقه دو شهرستان مرودشت به دلیل ضعف کیفیت محیطی؛ بستر مناسبی جهت خلق اینگونه از فضای شهری بهمنظور انتخاب نمونه موردی شده است. روش کلی تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. درگردآوری اطلاعات از تکنیک فرایند سلسله مراتبی AHP برای دستیابی به آلترناتیو بهینه استفاده شده است.

Keywords:

طراحی شهری , فضای سبز , پارک شهری , ارتقاء کیفیت محیطی