ارایه راهکارهای طراحی در زمینه بهبود حس تعلق به مکان در مجموعه های مسکونی

مسکن یکی از مهمترین نیازهای بشر برای رسیدن به آرامش، درونگرایی و دریافت حس امنیت است. کم توجهی به مکانزندگی، حفظ و تداوم حس مکانی که انسان در آن سکنی گزیده است، مسیله ای است که در دهه های اخیر به خصوص درکشورهای درحال توسعه به صورت گستردهای رخ داده است. امروزه نگاه اغلب افراد ساکن در مجموعه های مسکونی بهفضای زندگی خود، نگاهی غریبه و عاری از تعلق و دلبستگی به آنست و اکثرا در پساذهن خود چنین تصور می کنند کهمکان زندگیشان محل دلخواه نبوده و باید روزی آن را ترک و به جای دیگر بروند. این امر ضرورت بررسی عوامل موثر برحس تعلق را بیان میدارد تا گامی در جهت افزایش تعلق و دلبستگی به فضای مسکونی برداشته شود. چنانچه درمجتمع های مسکونی حس تعلق افزایش یابد به تبع آن تعاملات اجتماعی، پایداری اجتماعی، کیفیت محیط های زندگی و... افزایش خواهد یافت. از اینرو با توجه به پژوهش صورت گرفته عوامل موثر بر افزایش حس تعلق در مجموعه هایمسکونی عبارتند از: دسترسی کالبدی مناسب، فضای مناسب برای فعالیت های مختلف، حس امنیت، وضوح و خواناییفضاها، تفکیک مناسب فضای عمومی- خصوصی، دید و منظر مطلوب و استفاده از طبیعت، روابط اجتماعی، رنگ و بافت و جنس مصالح مطابق با بافت و تداعی خاطرات. در این رابطه راهکارهای طراحی در قسمت نتیجه گیری آمده است.

Keywords:

مسکن , مجموعه مسکونی , حس تعلق به مکان , راهکارهای طراحی