مروری بر مولفه های خودگردانی در ساختمان های بلند مرتبه

امروزه با افزایش میزان مصرف انرژی و کاهش روزافزون ذخایر تجدید ناپذیر انرژی و همچنین بوجود آمدن مشکلات ناشییاز استفاده بی مهابا از منابع فسیلی، ضرورت بکارگیری منابعی نو در تامین انرژی بیش از پیش احساس می شود طراحیساختمان هایی که ویژگی صرفه جویی در انرژی و هم چنین حفاظت منابع طبیعی را در خود داشته باشند در زمره اصلیترین مسیولیت های معماران قرار می گیرد همین امر سبب می شود تا نحوه ذخیره سازی انرژی های پاک و همچنینچگونگی بهره وری از آن ها به یکی از اصلی ترین مسایل تامین انرژی ساختمان ها تبدیل گردد.هدف از این پژوهش معرفی و بررسی سازو کار ساختمان های خودگردان است ساختمان هایی که بدون اتصال به شبکههای مجموعه شهری تمامی نیازهای خود را از طریق پتانسیل انرژی پاک تامین می کنند به عبارت دیگر این ساختمان هامی توانند به شکل های متفاوتی نیازهای گرمایش و سرمایش ساختمان، و نیازهای اتصال به شبکه شهری را به صورتخودکفا پاسخ گوید و در پاره ای از موارد انرژی مازاد نیز برای توسعه شبکه شهری تولید کنند. در ابتدای این مقاله بهضرورت های نیاز به وجود چنین ساختمان هایی پرداخته شده در ادامه تحلیلی بر چند ساختمان خودگردان انجام شدهاست وریز ایتم های خودگردانی به دست اورده شده است در بخش دو به ارایه راهکارهای موجود برای طراحی ساختمانهای خودگردان به خصوص در مقیاس بلند مرتبه سازی اشاره شده است روش تحقیق پژوهش به صورت مطالعه تحلیلی-توصیفی و روش گرد اوری داده ها مطالعات میدانی کتابخانه ای می باشد نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد کهطراحی چنین ساختمان هایی می تواند به عنوان یک نیروگاه کوچک ، تمام یا بخش عمده ای از انرژی مورد نیاز خود راتامین کند تا علاوه بر کاهش هزینه ها، کمک شایانی در جهت حفظ و نگهداری ازمحیط زیست طبیعی، چه در سطح کلانو چه در محیط پیرامون خود داشته باشد.

Keywords:

ساختمان خودگردان , صرفه جویی در انرژی , ساختمان بلند مرتبه , معماری پایدار