تاثیر تراکم و تاریخ کاشت گندم پاییزه (Triticum aestivum L.) بر تراکم و زیست توده علف های هرز در شرایط آب و هوایی شیروان

علف های هرز در مزارع گندم (Triticum aestivum L.) ایران و جهان مشکل ساز بوده و بایستی با روش های غیرشیمیایی و مخصوصا روش های زراعی مدیریت گردند. آزمایشی در سال زراعی 86-1385 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در زمینی به وسعت 1000 متر مربع واقع در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل دو فاکتور تراکم کاشت گندم در سه سطح 400، 600 و 800 گیاه در متر مربع و سه تاریخ کاشت 10 آبان، 30 آبان و 10 آذر بودند. مشاهدات بیانگر حضور 16 گونه علف هرز با غالبیت شلمی (Rapistrum rogosum L.)، خاکشیر (Descurainia sophia L.)، فالاریس (Phalaris elongata Braun-Blanq.)، دم روباهی (Alopecurus myosurides Huds.) و جوموشی (Hordeum murinum L.) بود. نتایج نشان داد که کاشت تاخیری گندم باعث افزایش تراکم نسبی علف های هرز شد. کمترین فراوانی نسبی علف های هرز در تاریخ کاشت 10 آبان مشاهده شد. افزایش تراکم کاشت گندم باعث کاهش معنی دار زیست توده علف های هرز شد، اما تاثیری بر روند تغییرات تراکم علف های هرز نداشت. اثر تاریخ کاشت گندم نیز بر زیست توده علف های هرز معنی دار بود. بیشترین زیست توده علف های هرز در تاریخ کاشت 10 آذر تولید شد. براساس نتایج این آزمایش، کاشت تاخیری گندم فرصت و فضای بیشتری برای استقرار علف های هرز فراهم کرده و لذا برای حصول کمترین خسارت علف های هرز، کاشت زودتر و تراکم بیشتر (600 گیاه در متر مربع) پیشنهاد می شود.

Keywords:

روش های زراعی , غلات , فراوانی نسبی علف های هرز , مدیریت علف های هرز