تحلیل حساسیت انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای تولید چای در استان گیلان

تولید یک محصول در هر منطقه مستلزم توجه به سیر انرژی سامانه تولیدی آن است، در عین حال توجه به نهاده های ورودی سامانه تولیدی با نگرش مدیریت محیط زیست نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق انرژی مصرفی و انتشار گازهای گلخانه ای تولید چای در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری با 75 چای کار گیلانی و تطبیق اطلاعات با دفترچه چای هر کشاورز جمع آوری شد. مجموع انرژی های ورودی 39060/60 مگاژول بر هکتار بود. کارایی انرژی 0/22 محاسبه شد. کودهای شیمیایی بیش ترین سهم را در انرژی های مصرفی و انتشار گازهای گلخانه ای به ترتیب با 58/55 و 74/22 درصد در تولید چای به خود اختصاص دادند. مجموع انتشار گازهای گلخانه ای تولید چای در منطقه 1281/82 کیلوگرم معادل دی اکسید کربن در هکتار بود. نتایج استفاده از تابع کاب داگلاس و تحلیل حساسیت انرژی تولید چای در استان گیلان نشان داد که تاثیر تمامی نهاده های انرژی ورودی به غیر از سموم شیمیایی بر عملکرد مثبت بود و تاثیر نهاده انرژی نیروی کارگری بر عملکرد در سطح یک درصد معنی دار شد. نهاده انرژی نیروی کارگری، حساس ترین و همچنین بیش ترین تاثیر را بر عملکرد داشت و پس از آن نهاده های انرژی ماشین ها و سموم شیمیایی بیش ترین تاثیر را بر عملکرد چای در استان گیلان داشتند.

Keywords:

انتشار دی اکسید کربن , انرژی ورودی , کارایی انرژی , مدیریت محیط زیست