بررسی کارایی فیلتر غشایی در حذف 1و 2 دی کلرو اتان از پساب صنعتی

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 529

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHF-2-3_003

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

زمینه و هدف: ماده شیمیایی 1و2 دیکلرواتان یا اتیلن دی کلراید (EDC (از جمله مواد شیمیایی تولیدی درصنایع پتروشیمی میباشد. این ماده در صنایع، مصارف عمدهای دارد (از جمله در تهیه پلی وینیل کلراید). پساب واحدهای تولید 1و2 دیکلرو اتان بسیار کدر و حاوی1و2 دیکلرواتان، آب و ذرات FeCl3 میباشد. هدف از این تحقیق بررسی کارآیی فرآیند غشایی در حذف 1و2 دیکلرواتاناز پساب واحد پتروشیمی میباشد. مواد و روشها: این مطالعه در مقیاس پایلوت و بر روی پساب واحد 1و2 دیکلرواتان پتروشیمی آبادان انجام گرفت. با توجه به وجود ذرات FeCl3 در پساب و برای جلوگیری از صدمه به غشا نانو فیلتراسیون (NF ،(یک پایلوت آزمایشگاهی میکروفیلتراسیون (MF (بعنوان مرحله پیش تصفیه فرآیند طراحی و مورد استفاده قرار گرفت. پساب این واحد بعنوان خوراک واحد نانو فیلتراسیون در نظر گرفته شد. آزمایشها بر روی نمونههای فاضلاب خام ورودی به سیستم میکروفیلتراسیون، پساب سیستم میکروفیلتراسیون و پسابسیستم نانوفیلتراسیون انجام گرفت. پارامترهای مورد آزمایش شامل کدورت، COD، TDS ،غلظت 1و2 دیکلرواتان و pH بوده است. همچنین در مرحله نهایی فرآیند جداسازی غشایی NF جهت جداسازی1و2 دیکلرواتان از آب نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: میزان حذف کدورت و ذرات آهن در واحد میکروفیلتراسیون بهترتیب برابر 5/97 ٪و 98 ٪حاصل شد. غلظت 1 و 2 دی کلرواتان در فاضلاب خام بین ppm 2000 تا 3000 اندازه گیری شد و پس از دو مرحله جداسازی غشایی توسط میکروفیلتراسیون (MF (ونانوفیلتراسیون (NF ،(میزان بالای حذف معادل 7/96 ٪حاصل گردید. با آزمایشهای انجام شده با آب حاوی 1 و 2 دی کلرواتان مشاهده گردید که آب بصورت فاز نفوذ کرده و 1 و2 دی کلرواتان در فاز پسماند جدا می گردد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد فرایند میکروفیلتراسیون برای حذف کدورت و حذف ذرات کلوییدی کلرور فریک به عنوان روش پیش تصفیه برای این گونه پسابها مناسب میباشد. همچنین روش فیلتراسیون غشایی کارایی بالا برای جداسازی، حذف و بازیابی از فاضلاب دارد. همچنین میتوان پیش بینی نمود، با توجه به امکان حذف EDC در غلظتهای پایین در سیستمهای تصفیه بیولوژیکی هوازی، باقیمانده EDC در پساب واحدهای غشایی را میتوان در این گونه سیستمها مورد تصفیه قرار داد.

Authors

احمدرضا یزدانبخش

دانشیارگروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

نعمت الله جعفرزاده

استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران

شهداد همیتان

کارشناس ارشد محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، اهواز، ایران

امیر شیخ محمدی

دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران