تاثیر تلفیق تراکم بوته، آرایش کاشت وعلف کش نیکوسولفورون درکنترل علف های هرز ذرت سیلویی سینگل کراس 704

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 330

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-27-1_009

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

به منظور بررسی امکان کاهش مصرف علف کش در تلفیق با تراکم و آرایش کاشت، آزمایشی در سال 1389 در شهرستان چناران استان خراسان رضوی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل فاکتوریل تراکم کاشت در سه سطح 100، 120 و 140 هزاربوته در هکتار در دو آرایش کاشت تک ردیفه و دو ردیفه روی پشته به عنوان عامل اصلی و علف کش دو منظوره نیکوسولفورون در چهار سطح 0، 40، 60 و 80 گرم ماده موثره در هکتار به عنوان عامل فرعی بودند. کرت شاهد بدون علف هرز (وجین کامل) نیز وجود داشت. به منظور اندازه گیری تراکم، وزن خشک و اثر علف کش بر علف های هرز بر اساس جدول EWRC، نمونه برداری از 20 روز پس از سبزشدن ذرت آغاز و هرxb 20 روز یک بار تا پایان دوره رشد انجام شد. بر اساس نتایج حاصله با کاهش فاصله ردیف کاشت در آرایش کاشت دو ردیفه و افزایش تراکم کاشت به 120 و 140 هزار بوته در هکتار علی رغم کاهش دز علف کش به ترتیب به 40 و 60 گرم ماده موثره در هکتار عملکرد ذرت سیلویی در مرحله خمیری شدن دانه به مقدار42 و40 درصد نسبت به شاهد با علف هرز افزایش یافت. همچنین نتایج اولین مرحله نمونه برداری بعد از تیمار علف کش حاکی از کاهش تراکم و ماده خشک علف هرز و مهار مطلوب اکثر علف های هرز بود. به علاوه در بررسی تنوع گونه ای جامعه علف هرز بر اساس شاخص تنوع شانون- وینر جمعیت گونه های حساسی نظیر خرفه، بارهنگ، هفت بند، تاج ریزی و قیاق به شدت کاهش و بر اساس شاخص غالبیت سیمپسون گونه های محدودی نظیر تاج خروس، سلمه و پیچک و خارلته تا انتهای فصل رشد بقاء خود را در درون مزرعه حفظ کردند.

Keywords:

وزن خشک علف هرز , مهار مطلوب علف هرز , تنوع علف هرز , عملکرد

Authors

مجتبی ظفریان

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

رضا صدر آبادی حقیقی

دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد