تاثیر نوع گیاه پوششی، تاریخ کاشت و نوع مدیریت آن بر ترکیب گونه ای علف های هرز مزرعه آفتابگردان هیبرید (Helianthus annuus)

به منظور بررسی اثر سه نوع گیاه پوششی بر ترکیب گونه ای علف های هرز آفتابگردان هیبرید آزمایشی در سال زراعی 1391- 1390 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل، به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. عامل اول سه نوع گیاه پوششی چاودار پاییزه (Secale cereale)، جو بهاره (Hordeum volgare)، گندم پاییزه (Triticum aestivum) همراه با تیمار شاهد (بدون گیاه پوششی، بدون وجین علف هرز) عامل دوم، مدیریت مالچ در دو سطح (مالچ زنده، مالچ مرده) و عامل سوم، تاریخ کاشت گیاه پوششی در دو تاریخ (همزمان با کشت آفتابگردان، 45 روز بعد از کاشت آفتابگردان) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، تراکم و وزن خشک علف های هرز تحت تاثیر تیمارهای گیاه پوششی و تاریخ کاشت قرار گرفتند. تراکم و وزن خشک علف های هرز پیچک، گاوزبان بدل و علف شور تحت تاثیر اثر متقابل گیاه پوششی و تاریخ کاشت قرار گرفتند و کمترین تراکم و وزن خشک این علف های هرز مربوط به زمان استفاده هر سه گیاه پوششی در تاریخ کاشت همزمان بود. هم چنین کمترین تراکم علف هرز نی (2/75 بوته در متر مربع) در تیمار گیاه پوششی چاودار مشاهده شد. کمترین وزن خشک نی (5/5 گرم در متر مربع) در تیمار گیاه پوششی چاودار در تاریخ کاشت همزمان به دست آمد. عملکرد دانه آفتابگردان نیز تحت تاثیر تیمار گیاه پوششی قرار گرفت. بیشترین میزان عملکرد دانه در گیاه پوششی گندم (3916/7 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد.

Keywords:

تراکم علف های هرز , چاودار , عملکرد دانه , وزن خشک