تاثیر روش کاربرد زیولیت اصلاح شده بر کیفیت پساب شهری خروجی و نفو ذپذیری خاک

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 547

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSW-28-3_014

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

با توجه به کمبود منابع آب، امروزه از پساب ها به عنوان یکی از منابع آبیاری استفاده می شود. در این راستا استفاده از جاذب ها از جمله زیولیت ها برای بهبود ویژگی های پساب توصیه شده است . زیولیت طبیعی هرچند باعث کاهش غلظت آلودگی خروجی می گردد اما نفوذپذیری خاک را به شدت کاهش می دهد که می تواند اثرات نامطلوبی بر خاک بگذارد. این پژوهش در سال 1391 در دانشگاه شهرکرد در 21 ستون PVC به منظور بررسی اثر ذرات میکروزیولیت اصلاح شده بر نفوذپذیری خاک و کیفیت زه آب خروجی انجام شد. آزمایش ها شامل دو فاکتور نوع میکروزیولیت (طبیعی و اصلاح شده) و روش کاربرد میکروزیولیت (مخلوط و لایه ای) و در مجموع 7 تیمار با سه تکرار بود . تزریق پساب به داخل خاک به طریق غرقابی و 15 مرتبه با تناوب هفتگی تکرار شد . حجم پساب به کار برده شده در هر مرتبه آبیاری برابر حجم تخلل می باشد. در تناوب های تزریق 1، 3، 7، 11 و 15 نفوذ به روش بار افتان اندازه گیری شد . نتایج نشان داد که به ترتیب تیمارهای اصلاح شده شامل مخلوط، لایه ای در وسط و لایه ای در سطح بیشترین سرعت نفوذ و تیمارهای همراه با زیولیت طبیعی شامل مخلوط، لایه ای در وسط و لایه ای در سطح دارای کمترین سرعت نفوذ بودند . همچنین تیمارهای اصلاح شده 111 درصد نسبت به تیمارهای طبیعی مقدار سدیم زه آب خروجی را کاهش داده و در نتیجه باعث شدند که تیمارهای اصلاح شده 45 درصد نسبت به تیمار شاهد و 132 درصد نسبت به تیمارهای طبیعی میزان SAR را کاهش دهند . در نهایت اصلاح زیولیت باعث افزایش سرعت نفوذ نهایی خاک و بهبود کیفیت زه آب خروجی گردید.

Authors

مریم حاج هاشم خانی

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی ،آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

مهدی قبادی نیا

استادیار گروه مهندسی ،آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

سید حسن طباطبایی

دانشیار گروه مهندسی ،آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

علیرضا حسین پور

استاد گروه مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد