مطالعه ی روشهای تربیت اجتماعی کودکان سنین بدو تولد تا هفت سالگی وسنین هفت سالگی تا چهارده سالگی بر اساس قرآن و نهج البلاغه و میزان کاربرد آنها از نظر اساتید معارف مراکز آموزش عالی استان البرز

این پژوهش با هدف مطالعه ی روشهای تربیت اجتماعی کودکان بر اساس قرآن و نهج البلاغه و میزان کاربرد آنها از نظر اساتید معارف استان البرز انجام شد.روش پژوهش حاضر از نظر کیفی توصیفی تحلیلی و از نظر کمی پیماشی است. در بژوهش حاضر جامعه مورد مطالعه ما دو قسمت است: بخش اول اسناد و مدارک که شامل قران کریم؛نهج البلاغه و بخش دوم شامل کلیه اساتید و مدرسین معارف استان البرز می شود که بر اساس آمار تعداد انها در شهر کرج 320 نفر می باشد لذا، به منظور بررسی کاربرد روشهای تربیت اجتماعی ، بااستفاده از شیوه های استخراج شده از قرآن و نهج البلاغه در سه گروه سنی مشخص شده ، پرسشنامه ای تهیه و پس از پاسخگویی اساتیدمعارف مراکز عالی استان البرز که از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد 175 ازانها انتخاب شده بودند، از طریق روش تحلیل عاملی نتایج استخراج گردید.بنابراین با بررسی نتایج استخراج شده در تحقیق حاضر از پرسشنامه بر پایه گروهای سنی و بر اساس طیف لیکرت ،استفاده شده است.روشهای تربیتی مندرج در پرسشنامه ها بشرح ذیل است : الف سنین بدو تولد تا هفت سالگی : روشهای الگویی ، تشویق و تنبیه ، تعلیم ، پیشگیری و کنترل ، تقلید پذیری ،محبت و مدارا ، موعظه و تذکر ، رازداری ، فروتنی و تواضع، ارتقا معنویت کودکان و نوجوانان ، اعتدا گرای ،یاداوری ارزش ها اظهار محبت به به کودکان و نوجوانان ، اظهار شادی در هنگام دیدار فرزند ، سعه ی صدر .مودت و رحمت ، همنشینی ، محرومیت ، همکاری .ب سنین هفت سالگی تا چهارده سالگی : روشهای الگویی ، تشویق وتنبیه ، تعلیم ، پیشگیری و کنترل ، تقلید پذیری ، موعظه و تذکر ، رازداری ، صداقت و شفافیت ، سعه ی صدر ، امربه معروف و نهی از منکر ، آموزش تعاملات اجتماعی ، ارتقا معنویت کودکان و نوجوانان ،اظهار محبت به به کودکان و نوجوانان ، اظهار شادی در هنگام دیدار فرزند، دعوت به ایمان و عمل صالح ، تعاون و تعامل ، رقابت سازنده ، همنشینی ، محرومیت ، همکاری ، غلبه و دفع .

Keywords:

روشهای تربیت اجتماعی , قرآن , نهج البلاغه