نقش امنیت مرزها در توسعه پایدار با رویکرد بومی گرایی امنیتی

طی سال های اخیر موضوع امنیت مناطق مرزی و موضوع انسداد مرزها به طور جدی مورد توجه مسیولان بوده است. در همین راستا به طور سالانه ردیف های بودجه ای برای ساخت تجهیزات و امکانات لجستیکی برای پیشبرد انسداد مرزها در لایحه بودجه در نظر گرفته شده است. فارغ از این که موضوع انسداد مرزها چه پیشرفت و تاثیراتی در امنیت وایجاد توسعه پایدار در مناطق مرزی داشته است، به نظر می رسد ابعاد و مولفه های دیگری نیز می تواند در تامین امنیت پایدار در مناطق مرزی موثر باشدکه کمتر مورد توجه قرار گرفته و اگر مورد توجه بوده به صورت تک بعدی یا مقطعی بوده است منجمله بحث نیروی انسانی تحت عنوان پدافند غیر عامل که خود در حفظ و ایجاد ایمنی و امنیت عمومی به صورت آموزش و همکاری همگانی تبلور می یابد؛با این تفاسیر در این پژوهش از روش توصیفی – تحلیلی با ابزار مشاهده مشارکتی در جهت رسیدن به نتایج استفاده شده و همچنین در این مقاله سعی شده ضمن معرفی ابعاد به بررسی جنبه های مختلف و تاثیر همه جانبه آنها در توسعه پایدار مرزهای کشورمان پرداخته شود ، که ابعاد مدنظر این پژوهش عبارتند از : ابعاد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و با دنبال کردن سوال اصلی این پژوهش، که آیا توجه به توان نیروهای بومی ونگاه بومی داشتن توانسته است هزینه های لجستیکی را کاهش داده و شرط توسعه پایدار در مرزهای کشور را فراهم سازد یافته های تحقیق نشانگر این است که توجه به ابعاد یاد شده از آسیبهای فردی و گروهی کاسته و با دادن شخصیت به بومیان و تقسیم کارها در خصوص ابعاد یاد شده بین بومیان هر منطقه مرزی توانسته است بار این قبیل هزینه ها را از دوش دولت بردارد که این امر زمینه شکوفایی ، خلاقیت و انگیزه کارآفرینی در بین بومیان را موجب گردیده است .

Keywords:

ابعاد امنیت , بومیان , مرزها , توسعه پایدار , هزینه های لجستیکی