سرمایه اجتماعی، اصل محوری امنیت اجتماعی و توسعه پایدار

سرمایه اجتماعی حاصل انباشت منابع بالقوه و بالفعلی است که مربوط به مالکیت یک شبکه با دوام از روابط، کم و بیشنهادینه شده در بین افرادی است که با عضویت در یک گروه ایجاد می شود. در این مقاله ابتدا مفهوم سرمایه اجتماعی بیانشده، سپس سیر تاریخی تحولات سرمایه اجتماعی، چگونگی ایجاد، حفظ و نابودی سرمایه اجتماعی و وضعیت فعلی سرمایهاجتماعی در ایران بیان گردیده است سپس به توضیح نقش سرمایه اجتماعی در توسعه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مبادرتگردیده، و با بیان مدل های کمی و کیفی الگوهای مناسبی جهت محاسبه سرمایه اجتماعی ارایه شده است. روش این مقالهبیشتر تمرکز روی مطالعات کتابخانه ی و اینترنتی است که بعد از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز به تجزیه و تحلیل اطلاعاتپرداخته و در نهایت بعد از نتیجه گیری راهکارهای متناسب با موضوع ارایه گردیده است لازم به ذکر است که برای تحلیلاطلاعات از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است.نتایج حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی باعث کاهش فقر در سطوح خرد و کلان از طریق تاثیر جنبش اطلاعاتی مفید و بهبود رشد توزیع درآمد در سطح ملی شده و محور اصلی چرختوسعه کشور می باشد. بنابر گزارش دفتر امور آسیب دیدگان سازمان بهزیستی کشور، میزان سرمایه اجتماعی در ایران سیرنزولی را طی می کند و چنانچه اقدامی در جهت احیای این سرمایه صورت نگیرد، در سال های آتی با بحران انواع نابسامانیهای اجتماعی و رفتاری مواجه خواهیم بود که همگی در شکل گیری بحران امنیت اجتماعی واقتصادی دخیل هستند.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , توسعه پایدار , اعتماد اجتماعی , مشارکت اجتماعی , امنیت اجتماعی