جرایم مربوط به مواد مخدر از دغدغه های همیشگی و به خصوص سال های اخیر جهان (به دلیل تولید و صدور انبوه) و به ویژه کشور ما بوده است. بدین جهت، کنوانسیون های بین المللی مختلفی در این خصوص به تصویب کشورهای جهان رسیده است. همچنین، کشورها در حقوق داخلی خود نیز در این زمینه، به قانون گذاری پرداخته اند. در کشورهای آسیایی روند اعدام برای جرایم مواد مخدر وجود دارد که با توجه به حساسیتهای بالا در اجرای این حکم اعدام جاری می گردد. از این رو برخی قانونگذارن بر حکم اعدام در ایران مخالف و برخی موافق این مطلب هستند وبر آن تاکید میکنند و گروهی بیان می کنند که اعدام قاچاقچیان نه تنها معضل مواد مخدر را حل نکرده، بلکه با توجه به تبعات خانوادگی و اجتماعی اعدام، معضلات جدیدی ایجاد کرده است. از این رو با توجه به پیامدهای موجود بر سر راه این حکم در قانون اساسی ایران، در این مقاله به بررسی ماهیت مجازات و جرایم مواد مخدر از دیدگاه حقوقی می پردازیم و از سوی دیگر، معین سازد که اعمال این مجازات در جرایم یادشده چه تا ثیری بر بازدارندگی این جرایم در نظام حقوقی ایران دارد. سوال اصلی در این پژوهش این است که آیا اعدامی که مجازات مواد مخدراست نقش کاهشی بر میزان جرایم در این کشور دارد هدف از این امر بیان کردن این اصل می باشد که چه تغییری می توان در این قانون برای بهبود مجرمین انجام داد تا آسیب های اجتماعی و روانی ناشی آنها کاهش یابد .نتیجه نهایی: بیان می کند که اعدام بر کاهش جرایم تاثیر منفی برجای گذارده است، که باید برای این رویداد مخرب اجتماعی چاره ای قانونی و مناسب اندیشید که پیشنهادات لازم را در این تحقیق بیان کرده ایم.