بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با احساس امنیت اجتماعی (مطالعه موردی افراد 18-60 سال شهروندان منطقه 22 شهر تهران)

احساس امنیت اجتماعی، از موقعیت و جایگاه برجسته ای در برنامه ریزی های کشوری برخوردار است که دست یابی وپایدارسازی آن نیازمند مقدمات و زمینه های پیچیده ای بوده است. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی عوامل اجتماعی مرتبطبا احساس امنیت اجتماعی افراد 18 تا 60 سال منطقه 22 شهرداری شهر تهران می باشد. چهارچوب نظری تحقیق برگرفتهاز نظریه های پارسنز، مرتن و دورکیم است. این تحقیق به روش پیمایشى و با استفاده از تکنیک پرسشنامه انجام گرفته است.جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه شهروندان 18 تا 60 سال منطقه 22 شهرداری شهر تهران که بر اساس سرشماری سال1390 تعداد آنها 128958 برآورد شده است تشکیل می دهد جهت انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و تعداد نمونه ها بر اساس فرمول حجم نمونه گیری کوکران 384 نفر است. به منظور آزمون فرضیه های تحقیق ازآزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t دو نمونه مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. در نهایت در بررسی فرضیه های تحقیق نتایج ذیل حاصل شده است: بین روابط اجتماعی، اعتماد اجتماعی، کنترل اجتماعی، سن واحساس امنیت اجتماعی شهروندان 18 تا 60 سال منطقه 22 شهرداری شهر تهران رابطه معنی داری وجود دارد. همچنیننتیجه حاصل از بررسی تفاوت آزمون t دو نمونه برای تفاوت میانگین احساس امنیت اجتماعی، زنان و مردان نشان داد که تفاوت معناداری بین احساس امنیت اجتماعی زنان و مردان وجود دارد و با توجه به اینکه میانگین احساس امنیت اجتماعی برای مردان برابر با 3/45 و برای زنان برابر با 3/12 می باشد حاکی از احساس امنیت اجتماعی پایین در بین زنان است.

Keywords:

روابط اجتماعی , کنترل اجتماعی , اعتماداجتماعی , سن و احساس امنیت اجتماعی