بررسی اثربخشی روانپویشی فشرده کوتاه مدت بر میزان خشم زنان مضطرب شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان روانپویشی فشرده کوتاه مدت بر میزان خشم زنان مضطرب مراجعه کننده بهمراکز مشاوره اصفهان اجرا شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعهآماری این پژوهش زنان مضطرب مراجعه کننده به مراکز مشاوره آبان، آیین و میلاد نور شهر اصفهان در سال 1395 بودکه به صورت نمونه گیری در دسترس به تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه (هر گروه15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 15 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه در جلسات درمان روانپویشیشرکت کردند و هیچ یک از اعضای گروه گواه در جلسات درمان روانپویشی شرکت نداشتند. ابزار مورد استفاده در اینپژوهش پرسشنامه اضطراب زانک (1971) و پرسشنامه کنترل عواطف ویلیامز (1997) بود. داده های حاصل از پرسشنامه هابه وسیله تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرمافزار SPSS-23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که درمان روانپویشی فشرده کوتاه مدت، منجر به کاهش خشم در زنان مضطرب شده است (P<0/05). با توجه به نتایجیافته ها میتوان اظهار داشت که مداخله روان پویشی کوتاه مدت فشرده منجر به بهبود خشم در زنان می شود.

Keywords:

خشم , روانپویشی فشرده کوتاه مدت , زنان مضطرب