بررسی افکار و قصد خودکشی در دانشجویان : یک مطالعه مقطعی توصیفی

زمینه و هدف: بسیاری از مطالعات نشان داده اند، مرحله ورود به دانشگاه و دوران دانشجویی یک مرحله گذار در زندگی جوانانمی باشد که می تواند با فشارهای روانی برای فرد همراه باشد. در این میان به نظر می رسد دانشجویان علوم پزشکی به دلیلویژگی هایی نظیر کمال طلبی، انتظارات جامعه از آنان و استرس زا بودن ماهیت آموزش پزشکی مستعد اضطراب، افسردگی وارتکاب به صذمات عمدی هستند. هدف از این مطالعه بررسی افکار و فصد خودکشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد که در طی آن ۹۲۶ نفر از دانشجویان ۱۸ تا ۲۵ ساله شاغل بهتحصیل در دانشگاه علوم پزشکی مازندران (شامل ۵۲۰ زن و ۴۰۶ .نفر مرد) در سال ۱۳۹۵، به روش نمونه گیری سیستماتیکمنظم چند مرحله ای وارد این مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده سوالات مرتبط با افکار و قصد خودکشی از نسخه فارسیپرسشنامه رفتارهای پرخطر جوانان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای امریکا می باشد که بطور خودگزارش دهی توسطمشارکت کنندگان تکمیل گردید.نتایج: میانگین سنی شرکت کنندگان ۱/۹۷±۲۱/۱۹ سال بوده است که ۴۷/۹% از مشارکت کنندگان در مقطع کارشناسی و مابقی در مقطع دکتری عمومی مشغول به تحصیل بوده اند. ۳۷/۷% شرکت کنندگان احساس غم و ناامیدی به مدت دو هفته یا بیشتر در طی ۱۲ ماه گذشته را ذکر کرده اند و ۸/۳% افراد بیان داشتند که در طی ۱۲ ماه گذشته افکاری در مورد خودکشی داشته اند. در میان افرادی که در طی یک سال گذشته، افکاری در مورد برنامه خودکشی داشته اند، ۴۴/۲% افراد به طور جدی به فکر اقدام به خودکشی بوده اندو ۱۹/۵% آنان یکبار یا بیشتر دست به خودکشی زده اند. نتیجه گیری: نظر به اینکه درصد قابل تاملی از افرادیکه افکاری در مورد خودکشی داشته اند، اقدام به خودکشی نموده اند، لذا شایسته است در غربالگری سلامت روان دانشجویان به این گروه از دانشجویان توجه ویژه ای معطوف گردد.

Keywords:

صدمات عمدی , خودکشی , دانشجویان علوم پزشکی , رفتارهای پرخطر