بکارگیری تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره در اولویت بندی و تخصیص گاز طبیعی با رویکرد فازی

اولین گام در راستای اصلاح الگوی مصرف گازطبیعی؛ اولویتبندی مصرف و تخصیص بهینه منابع محدود گازطبیعی به بخشهای مختلف مصرف است. بخشهای مختلف مصرف و شاخص های مطرح برای اولویت بندی بخشهای یادشده طی مقاله دیگری شناسایی شدند(محقر و همکاران، 1388) تا با رویکرد فازی اهمیت شاخص های مطرح و ارزش کیفی شاخص های مهم برای اولویت بندی بخشهای مذکور از منظر خبرگان و کارشناسان مجرب صنعت نفت و گاز تعیین شوند. سپس بابکارگیری روشهای میانگین گیری و آنتروپی وزن شاخص های مهم بدست آمد. در مقاله حاضر سعی شده؛ با استفاده از تکنیک تصمیم AeA تکنیک برنامهریزی آرمانی (GP:Goal Programming) و اطلاعات موجود در ترازنامه های انرژی و هیدورکربوری و سند چشم انداز صنعت گاز منابع محدودگازطبیعی به بخشهای مختلف مصرفا به نحوی بهینه تخصیص یابد.

Keywords:

اولویت بندی مصرف , TOPSIS برنامهریزی آرمانی , تخصیص منابع , گازطبیعی