تهیه نانوحامل مغناطیسی حاوی داروی ضدسرطان هیدروکسی اوره و بررسی میزان رهایش آن

مقدمه: نانوحامل های مغناطیسی پوشش داده شده با پلیمرهای زیست سازگار مانند PEG و PLGA از مهمترین سیستم های دارورسانی هدفمند در تحقیقات اخیر می باشند. می توان مقادیر بیشتری از داروهای مختلف را بر روی این سیستم ها بارگذاری و به کمک میدان مغناطیسی خارجی به نقطه مورد نظر در بدن منتقل نمود و بنابراین از اثرات مخرب جانبی داروها کاسته می شود. داروی هیدروکسی اوره در درمان سرطانهایی از جمله سرطان تخمدان، سرطان پیشرفته پروستات و درمان لوسمی میلوستیک مزمن مصرف می شود اما اثرات جانبی مضری نظیر اختلالات پوستی و خونی در بیماران تحت درمان با هیدروکسی اوره گزارش شده است. در تحقیق حاضر هیدروکسی اوره بر روی نانوحامل زیست سازگار مغناطیسی بارگذاری و رهایش آن در محیط بافر نمک سولفات بررسی شده است.مواد و روش ها: نانوحامل مغناطیسی و داروی هیدروکسی اوره با استفاده از دستگاه هموژنایزر در دور بالا مخلوط و دارو بر روی نانوحامل بارگذاری و تثبیت گردید. سپس میزان رهایش دارو با استفاده از کیسه دیالیز در بافر نمک فسفات در 4/7pH= و دمای 37 درجه سانتیگراد و مدت زمان 6 ساعت و به روش تعیین غلظت با اسپکتروفتومتریUV در طول موج nm 214، اندازه گیری شد.یافته ها و بحث و نتیجه گیری: ساختار نانوحامل مغناطیسی حاوی هیدروکسی اوره به کمک اطلاعات به دست آمده از آنالیزهای SEM، TEM، XRD و FTIR تایید شد. میزان بارگذاری دارو به روش اسپکتروفتومتری UV 88/4 درصد به دست آمد. میزان رهایش دارو از نانوحامل در بافر نمک فسفات در مدت زمان 6 ساعت به 99 درصد رسید و این رهایش تدریجی فرصت هدایت هدفمند دارو به موضع سلولهای سرطانی را با استفاده از میدان مغناطیسی خارجی ایجاد خواهد نمود که نیاز به بررسی های تکمیلی دارد.

Keywords:

نانوذرات مغناطیسی , داروررسانی هدفمند , رهایش دارو , هیدروکسی اوره