نقش آموزه های قرآن و عترت در پیشرفت جامعه

سیره پیامبر اکرم (ص) و ایمه معصومین (ع) و نیز قرآن کریم، راهکارهای فراوانی را پیش روی بشر قرار می دهد که عمل به آنها سعادت بشر دنیوی و اخروی بشر را تضمین می کند. نهج البلاغه بیانگر تحقق این راهکارها است. مسیله پیش روی ما این است که اهل بیت (ع) چه روش ها و شیوه های عملی ای را بکار برده اند و اجرای این روش ها و شیوه های عملی در جامعه چه نتیجه و بازتابی در جهت حاکمیت قرآن در جامعه اسلامی داشته است آیا با عمل به این دستورات قرآن و عترت (ع) آسایش دنیوی بشر را نیز تامین کرد. -عدالت و مهرورزی روش اهل بیت (ع)؛ عدل الهی در قرآن کریم تجلی یافته است. تبلور این عدالت در حکومت رسول اکرم (ص) و حضرت علی (ع) نمایان می شود. البته پرسش از مفهوم عدالت و معانی آن در آیات و روایات همچنان خودنمایی می کند، لیکن در سیره امام علی (ع) نکاتی در این باره وجود دارد که راه گشا است و می تواند حقیقتی دست یافتنی از عدالت قرآنی را دست کم در برخی عناصر سامان دهنده عدالت که قرآن بر آن تاکید دارد، فراروی مردمان نهد. خداوند متعال عادل است و همه مسلمانان بر آن اتفاق نظر دارند. اما درباره معنا و مفهوم عدل که در آیات متعددی در قرآن آمده و خداوند ظلم را از ساحت خود به روشنی نفی می نماید.