بهبود کارایی انرژی و تداخل در فرایند دسترسی به کانال دسترسی تصادفی شبکه LTE در ارتباطات M2M

سیستم‎ های ماشین به ماشین برای رسیدن به هدف به ‎وجود آوردن انقلابی در جهان آینده به‎ وجود آمده اند که دستگاه‎ ها را به یکدیگر مرتبط می کنند، به صورت همیشگی فعالیت می کنند و اغلب بدون دخالت انسان می توانند کاربرد های پیش بینی نشده‎ای را تسهیل کنند. M2M اساسا با ارتباطات انسان به انسان متفاوت است. این تفاوت نیازمند تغییری در طراحی سیستم‎ های سلولی است وچالش های بسیاری رادر بر دارد. یکی از آن ها مساله دسترسی به کانال تصادفی است در شرایطی که تعداد بسیار زیادی دیوایس برای ارسال داده هاشان نیاز به دسترسی به کانال دارند. پروژه مشارکتی نسل سوم 3GPP طرح بهبود هایی برای مکانیزم ‎های دسترسی سیستم ‎های سلولی تعیین کرد. بیش تر پیشنهادات موجود تنها روی افزایش تاخیر دسترسی ناشی از تقاضا های دسترسی تعداد زیاد دیوایس تمرکز کرده است. در حالی که، کارهای تحقیقاتی بسیار کمی بر مصرف انرژی دستگاه ‎ها انجام شده است. در این مقاله روشی برای بهینه سازی مصرف انرژی ارایه شده وبا نرم افزار متلب شبیه سازی انجام و نتایج نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی کارایی انرژی کاربر ها را به میزان 27 درصد به ازای نرخ نیازمندی 0/2 و 102 درصد برای نرخ نیازمندی 0.7 بهبود داده است.

Keywords:

ارتباطات M2M , ازدحام , تاخیر دسترسی , شبکه LTE , کانال دسترسی تصادفی , کیفیت خدمات , کارایی انرژی