بررسی فرمی و عملکردی بناهای فرهنگی معاصر ایران

خصوصیات فرهنگی هر عصری را می توان در معماری آن شناخت، زیرا وقتی معماری تحت تاثیر شرایط متفاوت یک دوره بوجود آید مانند شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ،فرهنگی و ... به محض به وجود آمدن می تواند مستقل و زنده شناخته شود و صفاتی مخصوص را به خود بگیرد. وقتی اثرات بوجود آورنده یک اثر (معماری) از بین بروند آن معماری ممکن است به حیات خود ادامه دهد. حال اگر عوامل بوجود آورنده مطابق با خواستارهای فرهنگی باشد آن گیرد و ای عمیق می معماری ریشهاگر آن عوامل ناپایدار باشند معماری فاقد حیات میشود و عوامل جدید آن را از میان بر می دارند. میراث فرهنگی معماری معاصر ایران عمدتا ماحصل فعالیت های سه جریان اصلی در طول مدت قریب به هشتاد سال گذشته است. مطالعه و بررسی این جریانات و آثار معماری که به وجود آورده اند ، به همراه نقد و ارزیابی تجربیات هریک، می تواند جریان نوین معماری ایران را در دستیابی به جایگاه واقعی آن یاری رساند. بدین منظور در این مقاله به منظور حصول به چنین هدفی، شناسایی، طبقهبندی و مستندسازی نمونههای شاخص و معرف هریک از این جریانات معماری به منظور برداشتن گام های بعدی که همانا بررسی و تجزیه و تحلیل آثار، نقد و ارزیابی آنها و در نهایت استتنتاج مشخصه ها، اصول و مبانی و مفاهیمی است که معرف هریک از این جریانات معاصر ایران است، انجام گرفته است.

Keywords:

کلمات بناهای فرهنگی , فرمی , عملکردی , معماری معاصر