حقوق بشر از دیرباز به عنوان حقوق فطری و طبیعی انسان که همه افرادبشر به صرف انسان بودن ازآنها برخوردار می باشند بین همه جوامع تمدنها و مذاهب مختلف وجود داشته و نمیتوان آن را محدود به یک تمدن خاص نمود دراین میان دین مبین اسلام نیز به عنوان اخرین دین الهی و کامل ترین آنها و به عنوان راهنمای کامل بشریت درهمه ابعادفردی و اجتماعی به طور یقین مفاهیم اصلی حقوق بشررا دربرداشته و کامل ترین حقوق انسانها را تعیین و ترسیم نموده است نتایج نشان میدهد که باتوجه به فطری و طبیعی بودن قواعد
حقوق بشر بین اکثریت مقررات حقوقبشر منجمله قوانین ایران و قواعد اسلامی میتوان ارتباط محکمی برقرار نمود درعین حال که اختلافاتی هم بین آنها وجود دارد که آن هم ناشی ازنگاه متفاوت اسلام به انسان و نوع حقوق ترسیمی وی می باشد دادرسی اسلامی با سبک و سیاق متفاوت با دادرسی های نوین، مبتنی بر اسلوب تک مرحله ای است که برخی از حقوق شناخته شده برای متهم در مراحل دادرسی – آنطور که در نظام دادرسی فعلی رایج است در نظام قضایی اسلامی قابل تصور نیست؛ مانند حق تفهیم اتهام و حق بهره مندی از وکیل در مرحله مقدماتی؛ اما در عین حال می توان مشروعیت ان را در بینش اسلامی با استناد به منابع استنباط احکام اثبات کرد.