بررسی و مقایسه دو روش رتبهبندی و انتخاب بهترین گزینه برای بهینه سازی در سیستمهای صنعتی و اقتصادی

امروزه ارزیابی عملکرد در سازمانها و واحدهای صنعتی روز به روز مورد توجه بیشتری قرار میگیرد و اداره صحیح و مناسب سیستم های تولیدی و خدماتی به صورت نظام مند مستلزم بهکارگیری روش های علمی و پیشرفته می باشد .تحلیل پوششی داده ها توانمندی خود را درارزیابی عملکرد واحدهای تصمیمگیری در جهت ارتقا سطح کارایی و بهرهوری آنها نشان داده و پشتوانه ای برای برنامهریزی های آتی سازمان میباشد. این روش علیرغم مزایایی که دارد، همواره انتخاب بهترین واحد کارا از مجموعه واحدهای کارا ، یکی از مشکلات اصلی در تحلیلپوششی دادهها است.در این میان رتبهبندی واحد ها و انتخاب بهترین واحد مطرح میشود. روش ابرکارایی اندرسون و پترسون و ارزیابی کارایی متقاطع به عنوان پرکاربردترین روشها برای رتبهبندی واحدهای تصمیم گیری درتحلیل پوششی دادهها بیان شدهاند. در این پژوهشروش کارایی متقاطع با در نظر گرفتن هدف ثانویه برای بهبود کارایی و مدل ابر کارایی برای سیستمهای پیشرفته با چندین پارامتر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته)با توجه به مزیتها و معایب آنها( و مثال عددی برای درک کامل مطلب و مقایسه دقیقتر ارایه شده است

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , رتبهبندی , کارایی متقاطع , واحد تصمیم گیری , روش ابرکارایی , هدف ثانویه