سهم انسجام درونی در پیش بینی امیدواری و سازگاری شغلی

هدف از این پژوهش، بررسی انسجام درونی در پیش بینی امیدواری و سازگاری شغلی در بین کارکنان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 206 نفر از کارکنان غیر رسمی مجتمع ورزشی - آموزشی نفت محمودآباد بوده اند. از این تعداد کل افراد به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و ابزار جمع آوری داده ها برای سنجش، پرسشنامه انسجام درونی ارقبایی، پرسشنامه امیدواری اشنایدر و سازگاری شغلی دیویس و لافکوایست بود. داده ها در آمار استنباطی با استفاده از رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده پژوهش نشان داد بین انسجام درونی در پیش بینی امیدواری و سازگاری شغلی رابطه معنادار وجود داشت. براساس تحلیل های انجام شده می توان نتیجه گرفت که افزایش امیدواری و سازگاری شغلی به افزایش احساس انسجام در کارکنان منجر می شود.

Keywords:

انسجام درونی , امیدواری , سازگاری شغلی