ضرورت برنامه ریزی مدیریت و امحاء ظروف سموم کشاورزی و آموزش کشاورزان با هدف حفاظت آب و خاک

مطابق اسناد بالادستی از جمله اصل 50 قانون اساسی آلودگی محیط زیست ممنوع می باشد . بنابراین در فعالیت های کشاورزی ، رهاسازی ظروف سم در طبیعت که جز پسماندهای ویژه می باشد ممنوع است. اما در حال حاضر کشاورزان ظروف سم را در حاشیه مزارع یا کنار منابع آب و انهار رها می نمایند که لازم است برای مدیریت آن چاره اندیشی شود . بر اساس نتایج یک تحقیق در همین زمینه در کشور عمان کشاورزانی که در قالبانجمن های محیط زیستی خطرات سموم و ظروف آن ها را فراگرفته اند ، از رهاسازی آن ها در طبیعت اجتناب نموده و آن را مدیریت می نمایند . اما کارگران همین مزارع مدیریت ظروف سم را انجام نمی دهند که این امرلزوم آموزش کارگران را علاوه بر کشاورزان واضح می نماید . بنابر این به نظر می رسد با راهکار های ویژه ای ازجمله ارتقاء فرهنگ و دانش کشاورزان و کارگران مزارع در زمینه خطرات سموم و ظروف آن ها ، تشکیلاتحادیه و انجمن در این زمینه، بازیافت ظروف سموم و استفاده مجدد، تحویل به کوره های ویژه سوزاندن پسماندهای خطرناک و ... این ظروف را مدیریت نمود .بدیهی است در مناطقی که کانون تنوع زیستی به شمار میآیند پرداختن به این مقوله در اولویت می باشد