کاربرد مدلهای دو مرحلهای تحلیل پوششی داده ها در ارزیابی کارایی صندوقهای سرمایه گذاری مشترک-مطالعه موردی

در بررسی عملکرد و کارایی نسبی به ویژه در سطح سازمانی، مدلهای تحلیل پوششی داده های سنتی، تفاوت های گسترده ومهم فعالیتها را به صورت عوامل جداگانه تشخیص نمی دهند و بنابراین نمی توانند عواملی را که ممکن است منبع اصلی ناکاراییباشند، شناسایی کنند. هدف از انجام تحقیق حاضر، ارزیابی عملکرد نسبی 18 خانواده صندوق سرمایه گذاری مشترک در ایران طیسالهای 1392 و 1393، با اجرای یک مدل تحلیل پوششی داده ها (DEA) دو مرحله ای است به طوری که کارایی کلی هر واحد تصمیم گیرنده به دو جزء کارایی مدیریت عملیاتی و کارایی مدیریت سبد سرمایه گذاری تجزیه میشود. نتایج نشان میدهد که باتجزیه کارایی کلی به دو جزء، میتوان خانواده هایی را که عملکرد بد و ناکافی و آنهایی را که عملکرد خوبی داشتند، مشخص کرد.همچنین تصاویر مرزی برای خانواده های با عملکرد ضعیف برآورد شده تا مدیران سبد سرمایه گذاری بتوانند صندوقها را نسبت به دیگرصندوقها، مدیریت کنند. نتایج ارزیابی خانواده صندوقهای سرمایه گذاری مشترک در ایران نشان میدهد که این خانواده ها عملکردضعیفی در مدیریت عملیاتی دارند که این به معنی مدیریت ضعیف هزینه های صندوق است.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , خانواده صندوقهای سرمایه گذاری مشترک , مدیریت عملیاتی , مدیریت سبد سرمایه گذاری