بررسی ادله اعدام تعزیری در فقه و حقوق ایران

اعدام نوعی کیفر و مجازات و به عبارتی اشد مجازات برای محک وم است . اعدام تعزیری مجازات مرگی است که از سوی حاکم معین می شود. اغلب فقهای شیعه معتقدند که اصل در تعزیرات مادون حد است . تعزیر به معنای نک وهیدن ، ملامت کردن، منع ، بازداری و ممانعت است . در قرآن کریم این واژه و مشتقات آن در معنای تعظ یم و توفیق و یاری دادن به کار رفته است . این واژه در اصط لاح فقهی به نوعی از مجازات های شرعی اطلاق می شود که بر خلاف مجازات های حدی ، نوع ، میزان و کیفیت آنها در اختیار حاکم اسلامی گذارده شده است . هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اعدام تعزیری در فقه و حقوق ایران است .یافته های این تحقیق نشان می دهد که اعدام تعزیری علی رغم مخالفت اغلب فقهای متقدم، به دلیل مصلحت جامعه و با توجه به مقتضیات زمان مورد تایید فقهای متاخر قرار گرفت .

Keywords:

اعدام , اعدام تعزیری , مقتضیات زمان , مصلحت جامعه